Omdat er reddingswerkers, die in de dagen erna ter plaatse waren om de peuter te redden, hun twijfels uitspraken over het ontstaan van die laag aarde op 73 meter diepte, ontstonden er met name op internet veel speculaties over hoe de dikke laag zand met kleine stenen dan wel op de onfortuinlijke peuter terecht had kunnen komen.
Zo verklaarde een van de reddingswerkers in de dagen na Julen’s val: ‘Om te beginnen is het niet redelijk te denken dat de peuter met zijn val, mogelijk de wanden rakend, veroorzaakte dat er zoveel materiaal los kwam en dat dat daarna ook nog eens bovenop hem terecht kwam en het gat volledig en zo sterk afsloot’.
Door deze verklaring hebben politieagenten de laag aarde verwijderd, gewogen en onderzocht en concluderen dat al het materiaal ervan overeenkomt met dat wat in de wanden van de tunnel te vinden is. Daarbij concludeerden ze dat ‘het contact tussen elk willekeurig element in het gat met de wanden vallend zand en zelfs de val van kleine stenen veroorzaakte.’
Op 14 februari, een dag na Julen’s val, werden door reddingswerkers zowel een camera als een pikhouweel in de put gestoken. Deze handelingen hebben volgens het onderzoek ook veroorzaakt dat meer aarde en zand omlaag bovenop de peuter kon vallen. Met de pikhouweel werd haar gevonden van Julen. ç
Dit gegeven vormt voor David Serrano, de eigenaar van de finca die wordt onderzocht voor doodslag door nalatigheid, bewijs dat Julen niet aan zijn val is overleden, maar aan hoofdletsel veroorzaakt door de reddingswerkzaamheden. De definitieve autopsie zal moeten uitwijzen of de peuter nog in leven was toen de reddingswerkers de pikhouweel in de put staken.
De rechter ziet David Serrano als enige mogelijke schuldige aan de dood van Julen. Volgens Serrano had hij de put afgedekt met twee grote betonblokken. Maar volgens bronnen dichtbij het onderzoek bestaat er nog steeds geen helderheid over de vraag of de put wel of niet afgedekt was.
Serrano is de partner van een nicht van José Rosello, de vader van Julen. De twee stellen waren als enige op het terrein toen de peuter op zondagmiddag 13 februari in het gat viel. Hij zou de ouders van Julen en zijn vriendin hebben gewaarschuwd voor het gat in de veronderstelling dat iemand zich er zou kunnen blesseren of er met een voet in kunnen blijven hangen.
Antonio Sánchez is de ‘pocero’, de man die de prospectieput in november vorig jaar in opdracht van Serrano heeft gegraven in een zoektocht naar water. Hij verklaarde de put te hebben afgedekt met een grote, zware steen van vijftien kilo, zoals hij altijd doet als er geen water wordt gevonden. Dat is volgens Serrano niet waar. Zijn verdediging vindt dat als er al iemand strafrechtelijk schuldig moet worden bevonden dat dat de pocero zou moeten zijn. Die beschikte bovendien niet over de vereiste vergunningen voor de graafwerkzaamheden. Sánchez is door de rechter opgeroepen als getuige, niet als verdachte.