Dit blijkt uit een macro-enquete uitgevoerd door het Spaanse centrum voor sociologisch onderzoek CIS die dient als opmaat voor de aanstaande verkiezingen op 28 april. Tot de inval van de extreemrechtse formatie Vox in de enquetes, was Pacma de grootste niet-parlementaire kracht binnen de politiek. Bij de verkiezingen in 2004 kwam de Spaanse dierenpartij amper tot 65.000 stemmen, terwijl dat er in 2016 al 1.213.872 waren.
Volgens de laatste peiling van CIS gaat Pacma op basis van 1,4 procent van de stemmen 0 tot 2 zetels behalen en die zetels corresponderen vooral met Valencia en Barcelona.
Het onderzoek werd uitgevoerd onder 16.800 personen, dat is vijf keer zoveel als normaal. Van deze personen gaf 0,9 procent aan het meest te sympathiseren met de dierenpartij en 1,4 procent ziet de partij als degene die het dichtst de eigen ideeën nadert. Desndanks ziet slechts 1 procent de partij graag de verkiezingen winnen. 55,5 procent geeft aan met zekerheid niet op de dierenpartij te stemmen bij de volgende verkiezingen.
Pacma werd in 2003 opgericht en wordt geleid door Silvia Barquero Nogales en algemeen secretaris Laura Duarte Domínguez. Pacma wijst speciëcisme af (discriminatie van wezens op basis van hun soort) en pleit voor de promotie van vegetarisme en veganisme. Een ander doel is het verdedigen van de rechten van dieren en de behandeling die dieren genieten te heroverwegen.
Wat wil de Spaanse dierenpartij?
De partij wil onder meer het adopteren van dieren aanmoedigen, straffen voor dierenmishandeling verzwaren in het wetboek voor Strafrecht, dieren toegang verlenen tot het openbaar vervoer en een einde maken aan stierengevechten. Bovendien wil Pacma de jacht sportvissen verbieden en de boerderijen sluiten waar dieren voor bont worden gehouden en die waar eenden en ganzen worden gehouden voor foie-gras.