De nu veertigjarige Nederlander heeft altijd beweerd onschuldig te zijn en op het moment van de misdrijven in Torremolinos te zijn geweest en niet in Fuengirola. Hij kon dat echter nooit bewijzen. Op 10 augustus 2003 werden in de vroege ochtend binnen anderhalf uur tijd in Fuengirola drie vrouwen verkracht. Twee slachtoffers en een getuige wezen ‘zonder twijfel’ Van der Dussen aan als dader. Hij werd vastgezet en veroordeeld tot 15,5 jaar gevangenisstraf, nadat hij al ruim anderhalf jaar in voorlopige hechtenis had gezeten.
Twijfels
Vanaf 2007 rezen er twijfels over de zaak omdat de dna-sporen die op de locatie van het misdrijf waren gevonden niet overeenkwamen met dna-materiaal van Van der Dussen. Wel zag men overeenkomsten bij vergelijking in een internationale dna-databank met het materiaal van Dixie. Daarbij waren de op een auto aangetroffen vingerafdrukken ook niet van de Nederlander.
DNA-materiaal van Dixie
De Spaanse rechter heeft nu, zeven jaar later, het onderzoek heropend en bij de Britse politie en Interpol verzocht om DNA-materiaal en vingerafdrukken van Dixie, die tussen 2002 en 2003 in Málaga zou hebben gewoond. Vlak na de misdrijven verliet hij Spanje. Hij werd in 2005 veroordeeld tot levenslang in Engeland vanwege het verkrachten, beroven en vermoorden van het 18-jarige model Sally Anne Bowman.
De reden dat Van der Dussen bij de Spaanse politie in beeld kwam was dat hij eerder in aanraking met de politie was geweest na een fikse ruzie tussen hem en zijn vriendin.
‘Een grote schande’
Van der Dussen’s advocaat, Siverio García Sierra, noemt de hele zaak een gerechtelijke dwaling in de krant El País en spreekt van ‘een grote schande’. ‘Het kan toch niet zo zijn dat als blijkt dat er sprake is van een gerechtelijke dwaling, dat het onderzoek dan wordt verwaarloosd’.