Het beloven historische verkiezingen te worden aangezien menig politiek expert verwacht dat deze het einde zullen inluiden van het tweepartijenstelsel waarin altijd óf de centrumrechtse en conservatieve Partido Popular (PP) óf de socialistische arbeiderspartij PSOE een meerderheid behaalde.
Mariano Rajoy bestuurt sinds eind 2011 het land met een comfortabele absolute meerderheid. De partij kon naar hartelust alle gewenste wetswijzigingen en hervormingen door het parlement loodsen omdat de tegenstand van te weinig gewicht was.
Nieuwkomers
Recent zijn echter twee nieuwkomers die de keuzemogelijkheden voor de Spaanse kiezer verruimen. Zo is er aan de linkerkant van het politieke spectrum de partij Podemos (We kunnen) bijgekomen. Deze partij is ontsproten aan de 15M beweging die protesteerde tegen de vele bezuinigingen die kabinet Rajoy doorvoerde. Daarnaast is er op iets rechts van het centrum de van oorsprong Catalaanse partij Ciudadanos. Vooral deze partij vormt een concurrent voor de PArtido Popular. In Catalonië won deze partij 9 zetels winst en kwam met een totaal van 25 zetels uit de regionale verkiezingen als tweede politieke macht van Catalonië.
Vier grote partijen
Peilingen eerder dit jaar wezen erop dat bovengenoemde vier partijen de grootste zouden zijn met allemaal om en nabij 20 procent van de stemmen. Pablo Iglesias’ partij Podemos boette de afgelopen maanden wat in aan populariteit en zou nu minder stemmen krijgen dan PSOE. Ciudadanos, aangestuurd door Albert Rivera lijkt het goed te doen.
Wind
Er kan nog veel gebeuren. De positieve economische vooruitzichten en de gestage groei van de Spaanse economie lijken voor enige wind onder de vleugels van Rajoy te zorgen. Hij gebruikt deze dan ook veelvuldig als argument in zijn campagne. Kiezen voor iets anders dan voor de PP zou het land als je Rajoy en de zijnen mag geloven, terugstorten in de ellende. Er resten hem nog een kleine drie maanden om zijn positie te verstevigen. Interessant wordt het zeker.