Ondanks het feit dat Italië, net als Spanje, een grote producent is van levensmiddelen, zowel in de primaire sector als op industrieel niveau. Het BBP van Italië is ongeveer gelijk aan dat in Spanje maar desondanks kost een standaard boodschappenmandje of winkelwagentje met levensmiddelen 10 punten minder dan dat van de Italianen. En 11 punten minder dan dat van de Duitsers, 30 minder dan Zweden en 6 minder dan het gemiddelde van de 28 Europese lidstaten betalen. Zo blijkt op basis van gegevens verstrekt door Eurostat.
Over het algemeen kosten boodschappen meer in West-Europa dan in de voormalige Oostbloklanden. Toch betaal je in Spanje minder voor de standaardproducten dan in Slovenië. Veel producten zijn goedkoper voor Spanjaarden omdat er minder transportkosten aan verbonden zijn vanwege de Spaanse herkomst. Dan gaat het voornamelijk om groente en fruit. Een andere reden zit hem in de concurrentie tussen de aanbieders van levensmiddelen. Het hebben van verschillende winkels binnen tien minuten afstand van huis, is gunstig voor het prijsniveau, omdat die verschillende supermarkten met elkaar concurreren in prijs. Volgens Eurostat zijn in Spanje drie keer meer vestigingen waar eten en drinken gekocht kan worden dan het gemiddelde van de Europese Unie. Het gaat om 157.968 winkels in Spanje ten opzichte van een Europees gemiddelde van 53.569 winkels.
Op elke 1.000 inwoners in Spanje zijn 3,4 winkels. Dat is 2,6 in de rest van Europa. Ook wordt in Spanje veel belang gehecht aan eten. Maar dat wil niet zeggen dat in het hele land op dezelfde manier levensmiddelen worden gekocht. Dit blijkt uit gegevens van de traditionele centrale markten. Die hebben in Madrid bijvoorbeeld een andere functie dan in Sevilla of in Barcelona.
Ook zijn er in Spanje nog steeds veel kleine, zelfstandige ondernemers in de sector. Zo zie je nog veel groente- en fruitwinkels, bakkers, viswinkels en zelfstandige slagerijen in het land. Met name die groente en fruitwinkels leveren vaak lokale producten die goedkoper zijn.