In februari 2015 kwam de turnster aan het einde van de dag fataal ten val bij een trampolineoefening. Dit resulteerde voor haar in een amputatie van het rechterbeen vanaf de knie, een eindeloos lang revalidatieproces, psychologische behandelingen en het moeten slikken van medicijnen tegen angst en depressiviteit. Door de amputatie van het been kwam er abrupt een einde aan de veelbelovende turncarrière van Desirée Vila. Het bedrag van ruim 2 miljoen euro is dan ook historisch hoog.
Hoge straf
In de uitspraak van de rechter heeft Pedro Larrauri, de verantwoordelijke arts, naast het betalen van de schadevergoeding ook een celstraf van twee jaar en ambtsuitzetting van vier jaar gekregen. Bij de berekening van de hoogte van het smartengeld heeft de rechter rekening gehouden met het aantal ziektedagen (bijna 15 duizend euro), de gevolgen van de amputatie (bijna 180 duizend euro), de esthetische schade (ruim 100 duizend euro), de chirurgische behandelingen (ruim duizend euro), psychologisch schade als gevolg van de amputatie (bijna 100 duizend euro), psychologische schade als gevolg van het verlies van kwaliteit van leven (100 duizend euro) en de protheses, waaronder een intelligente knieprothese (ruim anderhalf miljoen euro).
Onverklaarbaar onzorgvuldig handelen
De rechter acht het bewezen dat Larrauri bij de behandeling van de turnster “overduidelijk en onverklaarbaar onzorgvuldig te werk is gegaan”. Larrauri was thuis volledig op de hoogte gesteld van de alarmerende symptomen waarmee de patiënte ’s avonds na tienen werd opgenomen in het ziekenhuis waar hij werkte. Ondanks de ernstige situatie verscheen Larrauri pas de volgende ochtend om 11 uur in het ziekenhuis. Desirée gaf aan heftige pijn in haar been te hebben en ook het medisch personeel wees op de ernstige symptomen die op dat moment duidelijk zichtbaar waren. De arts liet desondanks na om de nodige onderzoeken uit te voeren die het letsel aan haar dijbeenslagader aan het licht zouden hebben gebracht. Omdat dit te laat werd gesignaleerd, ontstond er trombose in het been. Het zuurstoftekort veroorzaakte onomkeerbare schade en een amputatie boven de knie was het trieste gevolg.
Amputatie onafwendbaar
De rechter onderstreept het feit dat hier geen sprake is van een enkele nalatigheid, maar dat de nalatigheid zich uitstrekt over de periode van een aantal dagen waarin hij verantwoordelijk was voor de situatie van de patiënte. Ondanks de ernstige situatie heeft Larrauri op geen enkel moment met de nodige haast gehandeld. Zelfs toen eindelijk de onderzoeksresultaten bekend waren, heeft het nog langer dan 15 uur geduurd voordat Desirée op 2 maart werd overgebracht naar een ander ziekenhuis. Hier werd met een spoedoperatie nog een poging gedaan het been te redden. Op dat moment was de situatie al zo slecht dat een amputatie onafwendbaar was.