In de media krijgen vooral de Catalanen die voor een onafhankelijke Catalaanse republiek zijn of die op zijn minst voor het houden van een referendum zijn aandacht. Dat er ongeveer evenveel Catalanen zijn die zwijgen of die genoeg hebben van dit onderwerp, wordt daardoor een beetje ondergesneeuwd.
Het bericht dat nu viraal gaat appelleert blijkbaar flink aan de gevoelens en de houding van dat zwijgende deel van de bevolking. Hieronder volgt een vrije vertaling van de complete tekst die hier in het Spaans is te lezen.
De anderen
Wij zijn die andere Catalanen. Wij die niet naar manifestaties gaan en nooit een vlag aan het balkon hangen. We zijn rustig, tolerant, harde werkers, vreedzaam, discreet en vrienden van onze vrienden. We willen gezond zijn net als iedereen over geld, liefde en werk beschikken. We geloven in onze familie en in persoonlijke kracht en niet in donatie en subsidie om zaken te verkrijgen. We houden van vrede en vrijheid. We haten corruptie, geweld, misbruik van macht, manipulatie en leugens.
Wij zijn tweetalig zonder complexen. We zappen probleemloos door alle opties en van de film die we gisteren zagen weten we nu niet meer in welke taal we die zagen (Catalaans of Castiliaans).
We houden van sport en houden evenveel van Nadal, Ferrer, Lorenzo, Alonso als van Barça, Español en het Spaanse elftal. Het maakt ons niet uit of het goal door een Catalaan of door een Manchego werd gemaakt wanneer we strijden om de Europacup of om de Wereldbeker. En uit respect fluiten we niet door het Spaanse, noch door enig ander volkslied heen.
We hebben genoeg van ‘het proces’ en de politiek in het algemeen die zo bol staat van leugens. We stemmen op de minst slechte of blanco.
We haten hen die fobieën tussen gebieden bevorderen, van welke kleur ze ook zijn, van hier of van welke andere plek dan ook, om vier stemmen te winnen, een zetel te behouden en doorgaan met het te heet opdienen van de soep ten koste van alle anderen.
We geloven niet dat onafhankelijkheid een oplossing is voor al onze problemen. We zijn niet zo naïef, we overwegen dat de confrontatie-politiek en haar leiders juist een onderdeel vormen van het probleem.
Waarom is alles zo verwrongen? Zou niet iedereen moeten werken om uit deze crisis te komen, verhalen laten rusten en niet steeds de confrontatie aan blijven gaan? Ik geloof dat velen er net zo over denken. Maar ze zien en horen ons niet. We zijn ‘de Anderen’. En hoewel ze weten dat we er zijn, blijven ze ons negeren omdat we er niet hetzelfde over denken.
Na de volgende mislukking van 1 oktober zullen er automatisch nieuwe verkiezingen volgen. Informeer ons allen die deel uitmaken van ‘de anderen’, jullie kennissen, de onbeslisten, degenen die denken dat dit hen niet raakt, dat het van onze stem in de genoemde toekomstige autonome verkiezingen afhangt of Catalonië nog één is met een groep mensen die de discussie baseert op de haat tegen de bevolking in andere delen van Spanje, die onze kinderen op scholen nog indoctrineert en leugens verspreidt via regionale kanalen en via de andere met door ons betaalde subsidie gekochte media. We eisen dat de constitutionalisten dat zijn boven de belangen van hun partijen.
We gaan hen die het ‘proces’ leiden aantonen dat we in de wereld Catalanen en Spanjaarden zijn. We laten ze zien dat we niet hebben geloofd in de vuile leugen dat ‘Spanje ons berooft’, terwijl de enige die ons beroofd hebben zij zelf zijn: van onze middelen, ons geld, onze trots en onze waardigheid, tevergeefs proberend ons ons minderwaardig en tweederangs te laten voelen. We gaan tegen hen en tegen de wereld zeggen dat het nu afgelopen moet zijn met de uitingen van haat, weerbarstigheden en dreigingen met sancties voor wie niet meewerkt of denkt zoals zij. We gaan dit avontuur, dat ons enkel meer economische en intellectuele armoede en meer crisis heeft gebracht ondanks dat ze ons het paradijs beloven, afremmen.
Omdat we houden van Catalonië, omdat we houden van Spanje, omdat we Europeanen willen blijven. Viva Catalonië!