Dit heldendicht dateert van vóór 1235 en werd geschreven in de tijd van de reconquista, de herovering van het zuiden van Spanje op de Moren. Het is het oudste nog bewaard gebleven chanson de geste (cantar de gesta) uit de Spaanse literatuur. Het centrale thema in het gedicht is de eer en het opnieuw verwerven van verloren eer. Het hoofdpersonage in dit heldendicht, Rodrigo Diaz de Vivar, heeft echt bestaan, maar de gebeurtenissen in het gedicht zijn geromantiseerd en maken El Cid tot een ideale ridder.
De enige kopie van Cantar del Mío Cid ligt sinds 1960 in de Spaanse Nationale Bibliotheek in Madrid. Deze week vanaf woensdag 5 juni is het de eerste keer dat dit grote literaire werk in het Castiliaans wordt tentoongesteld voor publiek. Het gaat om 74 dikke perkamenten bladen waarin een anonieme schrijver de heldendaden van de ridder heeft opgetekend en er een flinke dosis van zijn eigen fantasie bij gebruikte.
Het manuscript bevindt zich in slechte staat, maar is wel bijna volledig bewaard gebleven. Slechts het eerste blad en twee bladen middenin ontbreken.
Cantar del Mío Cid werd voor het eerst gevonden in 1596 in het archief van de plaats Vivar del Cid in Burgos. Daarvandaan werd het naar het plaatselijke nonnenklooster gebracht waar het tot 1776 bleef. Toen haalde Emilio Llaguno y Amírola, toenmalige staatssecretaris, het manuscript daar weg en bracht het naar de koninklijke bibliotheek voor onderzoek en redactie. Vanaf halverwege de 19de eeuw verdwijnt het spoor van het manuscript tot het later wordt aangeschaft door de markies van Pidal. Expert Ramón Menéndez Pidal heeft het uitgebreid bestudeerd en besloot de codex te translitereren (omzetten van het ene schriftsysteem in een ander). In 1960 werd het gekocht door de stichting Juan March om het aan het ministerie van Cultuur te schenken. Zo geschiedde en het ministerie bracht het onder in de Nationale Bibliotheek. Deze instelling exposeert het werk van 5 juni tot 22 september 2019.