In het rapport, dat door Proyecto Gran Simio (Great Ape Project) bij Seprona werd ingediend, staat dat de dieren ziek zijn, oogproblemen hebben en dat twee van hen (Lala en Guarina) huidletsel hebben. Het rapport Operación 404 werd opgesteld door de internationale dierenrechtenorganisatie Sea Shepherd Conservation Society. De nadruk erin ligt op het gevangenschap waaronder de dieren lijden.
De directeur van Proyecto Gran Simio, Pedro Pozas, heeft aan de agenten diverse foto’s, een video en de conclusie van dierenarts Agustín González overhandigd. González werkte al ruim vijftien jaar met wilde zeedieren bij het ministerie van Milieu van de Canarische Eilanden. Pozas was geschokt na het lezen van het rapport en besloot met zijn direnrechtenorganisatie aangifte te doen.
De negen tuimelaars in het aquarium van Madrid zijn ziek als gevolg van hun gevangenschap, al focust het rapport zich op de twee dolfijnen Lala en Guarina. Ze hebben allemaal oogproblemen, waarschijnlijk als gevolg van het voortdurend contact met het chloor in het water en de twee vrouwtjesdolfijnen hebben ook wonden op hun huid. Op de foto’s is duidelijk te zien dat een van de dolfijnen helemaal onder de zweren zit.
Volgens de verzorgers in het aquarium van de Madrileense dierentuin gaat het om een oneerlijke beschuldiging die voorbij gaat aan al hun educatieve inspanningen, hun goede verzorging, het behoud van de soort en het onderzoek dat op de dieren wordt gedaan. Voor dierenrechtenorganisaties vormen dolfinaria al langer een doorn in het oog omdat dieren die normaal vrij in de zee leven en dagelijks gemiddeld honderd kilometer zwemmen, nu in afgesloten zwembaden van slechts enkele tientallen vierkante meters in water dat wordt gedesinfecteerd met chloor moeten leven.
Volgens dierenarts González zijn tuimelaars van nature zeer selectief, kiezen hun eigen groep uit, die uit 80 dieren kan bestaan, en ze communiceren met scherpe geluiden die in een zwembad tegen de wanden weerkaatsen. ‘Dit maakt dat ze gek worden’.
Medeplichtigen
González snapt niet dat er nog zoveel medeplichtigen bestaan van deze dierenmishandeling. Dat wil zeggen, mensen die kaartjes betalen van gemiddeld 23 euro om gevangen dolfijnen kunstjes te zien doen, terwijl je deze dieren voor hetzelfde bedrag vanuit een boot in hun natuurlijke habitat kunt observeren. Hij wijt het aan ‘een gebrek aan informatie’ en zegt dat het grote probleem bij dolfijnen is dat ze er altijd gelukkig uitzien. ‘Een trieste dolfijn ziet er nooit triest uit’. Terwijl in werkelijkheid een dolfijn die gelukkig is dat uit door te springen, zwemmen en spelen. ‘Sommige dolfijnen raken depressief en stoppen met eten en soms met ademen.
Reactie Zoo de Madrid
Volgens de dierentuin in Madrid worden de dolfijnen uitgebreid gecontroleerd door een groot team van dierenartsen, verzorgers en specialisten in zeedieren. De beschuldigingen van mishandeling zijn er als een koude douche binnengekomen. ‘Onze juridische afdeling is aan het bekijken of we deze valse en ongefundeerde beschuldigingen kunnen aangeven’, zegt María José luis Cerezo van de persafdeling. ‘Lala heeft een chronisch herpes-virus dat ze ook zou kunnen hebben als ze in vrijheid leefde, maar wij verbergen onze minder mooie dieren niet. De dieren leven in een erg samenhangende groep en bevinden zich in een perfecte staat’. Cerezo wijst erop dat de dieren goed worden verzorgd, vis eten van de beste kwaliteit en het ze aan niets ontbreekt. Met de dieren onderwijzen ze kinderen en volwassenen en met de inkomsten van de shows worden ook programma’s ter behoud van dolfijnen in het wild gefinancierd.