Joaquín Sorolla was tekenaar in hart en nieren. Waar hij ook was of wat hij ook deed, altijd was er het potlood en papier voor het maken van schetsen om de wereld om hem heen vast te leggen. Een selectie van honderd tekeningen, van de in totaal 5000 waarover het museum over beschikt, zijn in Madrid bij elkaar gebracht in de tentoonstelling ‘Sorolla. Dibujante sin descanso’ (Sorolla, de onvermoeibare tekenaar) die afgelopen week van start is gegaan en nog te zien is tot het voorjaar van 2020.
Joaquín Sorolla (1863-1923)
De Spaanse kunstenaar Joaquín Sorolla y Bastida werd in 1863 geboren in Valencia. Al op jonge leeftijd ontwikkelde hij zijn artistieke talent en koos voor een studie aan de kunstacademie in Madrid. Net als veel andere veelbelovende schilders uit zijn tijd vertrok Sorolla op zijn 21ste met een studiebeurs naar Italië. Enkele jaren later trouwde hij met zijn grote liefde Clotilde García del Castillo met wie hij drie kinderen kreeg. Uit het grote aantal schilderijen in het museum in Madrid waarop Sorolla’s vrouw en kinderen zijn afgebeeld, blijkt wel hoe belangrijk het gezin voor hem was.
Sorolla reisde veel door Europa en Amerika om zijn eigen werk te promoten en nieuwe kennis van zijn buitenlandse collega’s op te doen. Hoewel hij veel contact had met andere avant-gardisten beperkte hij zich voornamelijk tot het schilderen van natuur en portretten. In Amerika waren deze portretten zeer geliefd en de verkoop hiervan leverde hem internationale bekendheid op. Door de grote rol die hij toekende aan het natuurlijke licht wordt zijn werk ook wel aangeduid met luminismo. Sorolla legde veelal dagelijkse scènes in de buitenlucht vast, waarbij hij een duidelijke voorliefde had voor het schilderen van strandtaferelen.
Sorolla, de onvermoeibare tekenaar
Als Joaquín Sorolla ongewild een plaats op de eerste rij in het theater kreeg toegewezen, kwam hem dat eigenlijk niet zo goed uit. Liever zat hij wat verstopt tussen de mensen om de mooiste scènes uit de voorstelling vast te leggen op papier. Het was voor hem onmogelijk om niét te tekenen en zelfs de menukaart in het restaurant waar hij at, werd door Sorolla versierd met schetsen. Duizenden tekeningen maakte hij, en toch allemaal even uniek omdat ze stuk voor stuk met hart en ziel tot stand kwamen.
In zijn tekeningen vertelt Sorolla over zijn reizen naar Parijs, New York en Chicago en laat hij zien hoe hij de beroemde Spaanse schilder Velázquez ontdekt. Het tekenen gebruikte hij om te experimenteren waarmee hij in 1911 tijdens zijn tweede reis naar Amerika op zijn top was. Hij maakte gouaches van de stad New York, van scènes uit de restaurants en de hotels waar hij verbleef.
Voor het eerst worden nu in zijn museum in Madrid de twaalf gouaches die hij vanuit zijn hotelkamer van Manhattan maakte tentoongesteld. De stadse beelden legde Sorolla het liefst met potlood en papier vast. Een ander favoriet onderwerp voor zijn tekeningen waren alledaagse scènes uit het privéleven met zijn gezin. De tekeningen kregen allemaal een dankbare plaats in de slaapkamers van zijn huis.