Crespo was administrateur van de bedrijven van Francisco Correa, het brein in de Gürtel-zaak, en voormalig secretaris van de Partido Popular in Galicië. Volgens hem hadden zowel de president van Galicië, Manuel Fraga, als de toenmalige algemeen secretaris Xosé Cuiña ‘kennis’ van het ‘onregelmatige’ systeem van partijfinanciering met geld buiten het legale circuit. Dit was afkomstig van donaties van ondernemers en hiermee werden de bonussen betaald van de leidinggevenden binnen de partij. Ook werden bepaalde journalisten hiervan betaald. ‘Er was sprake van een boekhouding buiten de officiële boekhouding van de partij’, aldus Crespo tegen de parlementaire commissie.
Crespo was belast met de taak om de enveloppen te overhandigen aan de partijdirectie in Galicië waar destijds ook Mariano Rajoy deel van uitmaakte, de latere president van de PP en premier van Spanje. De hoogte van het bedrag werd bepaald door Fraga en Cuiña.
Crespo ging niet specifiek in op vragen van de commissieleden om specifieke personen aan te wijzen die illegale bonussen zouden hebben ontvangen. De vraag afkomstig van Carolina Bescansa, afgevaardigde van Podemos, of Rajoy, Becaria, Pío Cabanillas of José Manuel Barreiro bonussen in ontvangst namen, werd met absolute stilte beantwoord.
Toen hem later opnieuw werd gevraagd of hij enveloppen had overhandigd aan Rajoy zei hij: ‘Nooit heb ik bonussen betaald aan Mariano Rajoy of er kennis van gekregen dat hij die in ontvangst heeft genomen, dat kan ik met absolute zekerheid zeggen’.
De zakenpartner van Correa gaf wel toe dat 65% van de campagnekosten die hij voor de PP Galicië betaalde met zwart geld werden betaald. Hij bevestigde eveneens dat het systeem dat hiertoe werd gehanteerd in Galicië analoog was aan dat wat op nationaal niveau werd gebruikt en wat een reflectie was van de beroemde ‘papieren van Bárcenas‘. Naar eigen zeggen waren de papieren van Crespo ‘beter georganiseerd’.
In dit opzicht nam Crespo het als een vanzelfsprekendheid aan dat de nationale president van de PP, zowel José María Aznar als Rajoy, alsook de hen opvolgende algemeen secretarissen, net als Fraga en Cuiña in Galicië hiervan op de hoogte waren. ‘Er was binnen de PP in Galicië verschil in het directieniveau, waar men het wist, en een niveau daaronder, waar men van niets wist’.
‘Ik ben bijna zeker op basis van de kennis die ik heb van de nationale organisatie dat de vicesecretarissen, het derde niveau’, weinig wisten van de financiering, maar de boekhouder en de manager moesten dit verplicht wel weten’. ‘Ik geloof dat ook de algemeen secretaris en de president geïnformeerd moeten zijn in algemene termen over dit soort zaken’, gaf Crespo nog toe.