Woensdag 22 mei was de drukste dag ooit op de Mount Everest. 250 tot 300 klimmers wilden op dezelfde dag de top bereiken. Op de moeilijke punten dichtbij de top ontstonden verstoppingen en vanwege het lange wachten – soms wel tot drie uur – riskeerden klimmers bevriezing en hoogteziekte. Twee mensen kwamen die dag om het leven.
Zo erg is het op de Pico Aneto (3.404m) gelukkig nog niet, maar ook in het Spaanse hooggebergte ontstond op zaterdag 1 juni een file op de laatste 40 duizelingwekkende 40 meter van de klim over een scherpe bergkam. Elke zomer herhaalt het beeld van de foto zich ook op de Aneto. Met de ski’s op de schouders en de stokken in de hand wachten bergbeklimmers soms urenlang om hun weg naar de top te kunnen vervolgen. Soms hachelijke capriolen uithalend om elkaar op de smalle bergkam met aan weerszijden huiveringwekkend diepe afgronden te kunnen passeren.
Menigten op dergelijke hoogten ontstaan met name op de perfecte klimdagen. Het weer is stabiel, de lucht is blauw, er ligt niet meer heel veel sneeuw en het is niet te warm of te koud. De grote toestroom naar de top bij de Puente de Mahoma-pas werd vastgelegd door bergbeklimmer Txetxu Ubieta. Na het nemen van de foto moest hij nog een uur wachten om de top te bereiken, dus een afstand van 40 meter te overbruggen. Ook de terugweg nam veel meer tijd in beslag, omdat de wachtende mensen heel omzichtig gepasseerd dienden te worden.
Volgens de krant El Español vormt ’toeristificatie’ de oorzaak. Dit fenomeen deed een paar jaar geleden ook zijn intrede in het hooggebergte. Mensen hebben alle steden en bijzondere plekken wel gezien en kiezen voor een nieuwe uitdaging. Dat doen ze niet altijd met de juiste voorbereidingen, zodat meer gevaarlijke situaties en (dodelijke) ongelukken kunnen ontstaan.
Alberto Ayora van het veiligheidscomité van de Spaanse federatie voor bergsport maakt zich zorgen hierover en zegt: Genieten van bergen vereist dat je het terrein kent en over bepaalde vaardigheden beschikt. Niet alles is de moeite waard om een selfie te kunnen maken. Uiteindelijk gaat het hier wel om bergbeklimmen. Het beklimmen van de Mount Everest of de Aneto is niet hetzelfde als wandelen door Manhattan of Central Park.
De cijfers spreken voor zich. In de laatste zes jaar heeft de bergreddingsdienst van de Guardia Civil alleen al van de berg Aneto 281 mensen moeten redden. Van hen was 54 procent gewond, 41 procent ongedeerd en 5 procent verongelukt. De meerderheid van de reddingsoperaties vond plaats in de zomer. In vrijwel geen enkel geval waren de bergbeklimmers voldoende getraind of gewend aan het beklimmen van hoge toppen. Het aanschaffen van bergschoenen en het bij je hebben van een touw blijkt niet te volstaan.
Agenten van de Guardia Civil hebben wel eens mensen op sneakers of in t-shirt alleen moeten redden. Dit lijkt een grap, maar dergelijke situaties komen steeds vaker voor en dit soort onervaren klimmers brengen niet alleen hun eigen leven in gevaar, maar ook dat van wie hen moet komen redden.
Volgens Ayora is de oplossing om het hooggebergte ver van het algemene publiek te houden, ervoor te zorgen dt de schuilhutten (refugios) ver weg en moeilijk bereikbaar zijn en dat het klimmen van een 3.000 meter hoge berg een grote inspanning blijft.
Klik hier voor het wel erg claustrofobische plaatje van de file op de Mount Everest op 22 mei.