Daarnaast oogstte het beleid van Nederland ten aanzien van het coronavirus afkeuring in Spanje. Nederland was in eerste instantie al te laks in haar aanpak om de verspreiding van het virus tegen te gaan door niet meteen een volledige lock down af te kondigen. Diverse Spaanse media, waaronder El Confidencial, Cope en La Voz de Galicia, schrijven bovendien over het Nederlandse (en Vlaamse) beleid in ziekenhuizen ten aanzien van de selectiecriteria die worden toegepast bij het opnemen en behandelen van patiënten. Hier wordt onder meer de Belgische Nele Van Den Noortgate, chef Geriatrie in Gent geciteerd: ‘Het opnemen van ouderen in het ziekenhuis om daar te sterven is inhumaan’. Dat Nederland er de voorkeur aan geeft om mensen met een zwakke gezondheid en ouderen thuis te laten sterven, valt niet in goede aarde. Waar Van Den Noortgate op doelt is ‘om samen te werken zodat de beschikbare middelen gebruikt worden voor andere besmette patiënten met meer overlevingskans, in plaats van voor het verlengen van het leven van oude mensen. Bovendien wordt zo het risico op besmetting van ambulancepersoneel en ziekenhuispersoneel verkleind en overbelasting van het ziekenhuis voorkomen’.
‘Ouderen gered tegen elke prijs’
De kranten citeren in dit verband ook Frits Rosendaal, chef Epidemiologie van het Academisch Ziekenhuis in Leiden, die gelooft dat de ineenstorting van de ziekenhuizen in Italiaanse en Spaanse besmettingshaarden zoals Milaan en Madrid, het gevolg is van de ‘positie van ouderen’ in deze culturen: waardoor artsen ‘hen tegen elke prijs redden’. Volgens Rosendaal worden in Italië mensen opgenomen op de IC die daar in Nederland vanwege hun vergevorderde leeftijd nooit zouden komen.
El Confidencial vindt dat deze uitspraak duidelijk inzicht biedt in de intenties van Nederland met betrekking tot de selectiecriteria van met het virus besmette patiënten. ‘In Nederlandse en Vlaamse ziekenhuizen wordt nu al met een loep bepaald wie toegang krijgt tot de IC, terwijl het gezondheidssysteem er nog niet verzadigd is. Hiermee wil men lijden en overbelasting van het zorgsysteem voorkomen’. Samen met het feit dat er nog geen volledige lock down is ingesteld vormt Nederland een uitzondering in Europa.
Nog steeds wordt in Nederland iedereen opgenomen, maar krijgen artsen wel het advies om vooraf chronische patiënten op leeftijd aan te spreken over hun wens om al dan niet opgenomen te worden op een intensive care in geval van besmetting wanneer de ziekenhuizen de komende dagen overbelast zouden zijn. Wat men zo probeert te vermijden is een situatie zoals in het Italiaanse Lombardije, waar artsen gedwongen worden te kiezen voor mensen met een langere levensverwachting.
Onder controle
El Confidencial schrijft ook kritisch over de uitlatingen van Diederik Gommers, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Intensieve Zorg, die tegen het parlement heeft gezegd de zaak nog onder controle te hebben op het moment dat er 600 mensen met het coronavirus op de IC lagen en de piek voor de IC’s eind mei te verwachten, wanneer dat aantal zou zijn verdubbeld. ‘Door de piek van de curve zo ver weg te hebben, winnen we tijd. Men is nu hard bezig met het uitbreiden van bedden en materiaal’.
Volgens de Nederlandse gezondheidsautoriteiten ligt Nederland twee weken achter op Italië wat aantal besmettingen betreft. Als hetzelfde patroon volgt als in de rest van de wereld, kunnen er honderden dagelijkse doden en duizenden besmettingen optreden in het land. El Confidencial bekritiseert het feit dat Nederland zich boogt op het feit dat je cijfers van verschillende landen niet kunt vergelijken omdat er overal anders wordt getest, terwijl tegelijkertijd wordt erkend dat niet alle patiënten in het ziekenhuis met symptomen worden getest en dat mensen met lichte symptomen wordt geadviseerd thuis te blijven en daar te genezen, zonder getest te worden. Het RIVM erkent eveneens dat er onvoldoende gegevens zijn om de verspreiding van het coronavirus in het land te evalueren, maar concludeert wel ‘dat de tot nu toe genomen maatregelen effect hebben en op zijn minst een positieve tendens weergeven met gunstige signalen’, aldus El Confidencial.
Spanje en Italië hebben te weinig gespaard
Cope haalt bij bovengenoemde punten over het zorgbeleid de uitspraken van Wobke Hoekstra, de Nederlandse minister van Financiën, aan, die Spanje en Italië aanviel vanwege het feit dat die landen een Europees Marshall plan willen om de impact van het coronavirus op hun economieën te reduceren. Hoekstra beschuldigde sommige landen ervan niet voldoende gespaard te hebben om de pandemie het hoofd te kunnen bieden. Deze houding van wordt als ‘een zware belediging’ beschouwd door de zuidelijke eurolidstaten.
De Spaanse minister Gonzalez Laya van Buitenlandse Zaken reageerde op Twitter en zei dat ‘we samen in dezelfde Europese boot zitten. We zijn in aanvaring gekomen met een ijsberg en nu lopen alle landen ten opzichte van de pandemie dezelfde risico’s’. Ze voegde toe dat ‘er geen tijd is voor discussies over mogelijke passagiers voor de eerste of tweede klasse’.
El País kopt: Rutte, de moeilijkste van de haviken’ en gaat in op het feit dat het afgelopen jaar Nederland altijd vooraan heeft gestaan bij het blokkeren van – ‘bijna altijd’ – economische kwesties binnen Europa. El País schrijft verder dat Nederland, in economische omvang vijfde lidstaat van de EU, ernaar streeft om het gat dat Londen achterlaat te vullen.