De aanhoudende stortvloed aan verhalen over steekpenningen uit Saoedi-Arabië, verhalen over duizenden minnaressen en het ontduiken van belasting brachten zowel de voormalige koning van Spanje als koning Felipe VI in een lastige positie. Zo lastig dat Felipe eerder dit jaar besloot zijn vader privileges af te nemen. Afgelopen weekend besloot Juan Carlos uit Spanje te vertrekken.
Hoe bijzonder dit vertrek ook lijkt, Juan Carlos volgt het voorbeeld van zijn vele voorouders. Xataka.com schreef gisteren over de Bourbon-familie en hun haat-liefdeverhouding met hun onderdanen. Op de een of andere manier zijn alle Spaanse vorsten sinds Karel IV het land ontvlucht.
Karel IV (1748-1819)
Het begin van de turbulente geschiedenis van Spaanse vorsten start bij Karel IV. In de laatste tien jaar van zijn koningschap moest hij wennen aan het militaire ingrijpen van Napoleon wat eindigde met een bezetting tussen 1807 en 1808. Karel IV werd gedwongen af te treden door zijn eigen zoon, Ferdinand VII. Toen het rijk van Napoleon ten onder ging, verhuisde Karel IV naar Rome en vervolgens naar Napels waarna hij nooit meer naar Spanje terugkeerde.
Ferdinand VII (1808 en 1814-1833)
Twee keer is Ferdinand VII koning van Spanje geweest. Tijdens de periode van Napoleon lukte het de Franse heerser om hem te dwingen afstand te doen van de troon waarna hij het land ontvluchtte. Na de val van Napoleon aanvaarde hij de troon nogmaals en stond hij bekend om zijn wrede heerschappij. In 1833 stierf Ferdinand en werd zijn 3-jarige dochter uitgeroepen tot koningin van Spanje.
Isabella II (1833-1868)
Tijdens de Eerste Carlistenoorlog werd Isabella de eerste koningin van Spanje. Tijdens haar jeugdige jaren had zij een regentes, later was haar bewind autoritair te noemen. Zij had vele minnaars en haar leven stond bol van de schandalen wat leidde tot volksopstanden. In Frankrijk werd ze verwelkomd door Napoleon III waarna ze in 1868 troonsafstand deed ten gunste van haar zoon Alfonso XII. Later keerde ze terug naar Spanje en probeerde ze met weinig succes de politiek te beïnvloeden.
Amadeus I van Savoye (1870-1873)
Door een stemming in het Congres werd Amadeus I van Savoye, zoon van de eerste Italiaanse koning na eenwording van het land, in 1870 gekozen tot koning van Spanje. Hij kreeg te maken met een zeer onstabiele politiek, republikeinse tegenstand en Carlistische opstanden in Baskenland en Catalonië. In 1873 was hij de steun van het Spaanse volk kwijt en besloot hij af te treden. Amadeus I verklaarde Spanje als ‘onregeerbaar’ en keerde terug naar Italië. Nog dezelfde avond werd de eerste Spaanse republiek uitgeroepen die twee jaar standhield. In 1875 kwam Isabella’s zoon, Alfons XII, op de troon.
Alfons XII (1874-1885)
Zijn moeder, Isabella II, werd in 1868 afgezet en vluchtte naar het buitenland. Het ballingschap van zoon Alfons XII vond in deze zin al plaats voordat hij koning van Spanje was. Hij vluchtte met haar mee en groeide grotendeels op in Wenen en het Verenigd Koninkrijk. In 1874 werd hij koning van Spanje en voerde een gematigd maar succesvol bewind, waarin de steun voor zijn koningschap groeide. In 1885 stierf hij aan tbc en werd opgevolgd door zijn zoon, Alfons XIII.
Alfons XIII (1886-1931)
In 1886 werd hij als baby koning van Spanje en op zijn zestiende, in 1902, nam hij het koningschap op zich. De heerschappij van Alfons XIII behoorde tot de meest traumatische in de geschiedenis van Spanje. In 1930 werd Alfons beschuldigd van hoogverraad door republikeinse rechtbanken. Tijdens een staatsbezoek in Italië stelde hij kolonel Rivera trots voor als “mijn Mussolini”. Hij maakte zich hiermee bepaald niet populair. In 1930 werden de protesten tegen de monarchie steeds feller en de roep om democratie steeds groter. Mensenmenigtes gingen de straat op en eisten zijn aftreden. Alfons XIII deed afstand van de troon en droeg zijn rechten over aan zoon Juan die – door de dictatuur van Franco – nooit gekroond zou worden. Alfons zelf bracht de laatste jaren van zijn leven door in ballingschap in het buitenland.
Juan Carlos I (1975-2014)
Na de dood van Franco besteeg kleinzoon van Alfons XIII, Juan Carlos I, de troon. Waar Juan Carlos het sinds de invoering van de grondwet in 1978 in Spanje niet verkeerd kon doen, veranderde dat beeld vanuit de Spanjaarden sinds de jachtvakantie in Botswana. Na jaren van toenemende schandalen, herhaalt de geschiedenis zich met opnieuw een ballingschap van koning-emeritus Juan Carlos I. Of dat zelf gekozen is of deels opgelegd is nog niet helemaal duidelijk.