Ditmaal kiezen we voor een trip het binnenland in vanaf Málaga naar de bizar gevormde rotsen van natuurpark El Torcal en het stadje Antequera, waar kerktorens de skyline domineren. Zo combineren we in een mooie, niet al te lange route natuur met cultuur
Vanaf Málaga rijden we via het binnenland en de plaatsjes Campanillas en Almogía richting Villanueva de la Concepción. De weg slingert zich door landbouwvelden in de relatief vruchtbare vlakte van de rivier de Guadalhorce die bij Málaga in de zee uitmondt. Steeds wordt ons uiticht gevormd door de langzaam naderbij komende dramatisch uitziende rotsen van El Torcal. Bij Villanueva de la Concepción volgen we de borden El Torcal.
Surrealistisch landschap
De weg kronkelt zich met scherpe bochten omhoog, tot het landschap er steeds surrealistischer uit begint te zien en de uitzichten steeds fraaier worden. Af en toe stoppen we om er even rustig van te genieten en wat foto’s te maken. Achter de uitgestrekte vlakten waar we net doorheen reden schittert de Middellandse Zee. Nog een paarhonderd meter verder ligt voor ons dan het modern vormgegeven bezoekerscentrum van Parque Natural El Torcal de Antequera. Aan de grote parkeerplaats zien we dat het hier regelmatig overladen moet zijn met toeristen. Vandaag is het er echter heerlijk rustig.
Wandelen in El Torcal
In El Torcal kun je drie routes wandelen. Allereerst is er een hele korte van circa 1,5 kilometer. Deze groene route is prima om even snel een goede indruk te krijgen van het park. De gele route is 2,5 kilometer en de rode route voert je in ongeveer 4,5 kilometer langs het grillig gevormde karst landschap. Gelukkig hebben we stevige schoenen aan om de paden waar grote stenen worden afgewisseld met kleine losliggende kiezelstenen te bedwingen. De markering is duidelijk met houten paaltjes waarop de routes in kleur zijn aangegeven. Soms is er geen paaltje, maar staan de pijlen op een grote rots.
Bijzondere stilte
De rotsformaties in El Torcal zijn werkelijk een lust voor het oog. Met elke stap wisselt ons perspectief en zien we gestapelde rotsblokken, horiontale erosie-lijnen, een prachtig spel tussen schaduw en zonplekken en doordat de route omsloten wordt door verticaal gevormde rotsen, hangt er ook een bijzondere stilte. Deze wordt enkel ‘verstoord’ door zoemende bijen, af en toe een vogel of de stemmen van andere bezoekers.
Uitkijkpunt
Vlakbij het bezoekerscentrum, aan het begin of juist aan het einde van alledrie de routes, ligt Mirador Las Ventanillas. De naam is goed gekozen, want je lijkt er werkelijk door een soort raam neer te kijken op de Guadalhorce-vallei helemaal tot Málaga aan toe. Voor in het uitzicht diep beneden in de afgrond ligt witte dorpje Villanueva de la Concepción heel schilderachtig te wezen. Iets meer naar links zien we witte vlekjes die volgens de erbij geplaatste kaart de dorpjes van de Axarquía blijken te zijn. De andere kant op kijkend ontwaren we de toppen van de Sierra de las Nieves. Op heldere dagen zie je vanaf hier ook de kust van Marokko liggen.
Antequera
Eenmaal uitgewandeld stappen we weer onze auto in en rijden om El Torcal heen richting Antequera. Met maar liefst 26 kerken en 7 kloosters beschikt dit stadje over de meeste religieuze gebouwen van heel Andalusië. Dat merken we als we er doorheen rijden. Overal wordt ons oog getrokken naar weer een toren of een indrukwekkende gevel. Erg gecharmeerd zijn we van het pleintje Plaza el Portichuelo waarop de charmante Capilla de la Virgen del Socorro en de Iglesias staat. Een oud bouwwerkje uit de 16e eeuw met er perfect recht tegenover geplaatst een authentiek tapasbarretje. We kunnen niet anders dan hier even neerstrijken voor een caña en een plato de tapas variadas. Ondertussen genietend van het voortkabbelende dorpsleven dat aan ons voorbijtrekt.
De indianenrots
Even later komen we bij het grote complex dat wordt gevormd door het Alcazaba, de triomfboog Arco de los Gigantes en het Real Colegiata de Santa María erachter. Net voor de boog is een mirador met werkelijk een magnifiek uitzicht over de skyline van Antequera en de in de verte uit het vlakke landschap oprijzende ‘Indianenrots’. Deze rots dankt deze bijnaam aan het feit dat je er het profiel van een indianengezicht met tooi in kunt ontwaren. Als sluitstuk van onze route rijden we nog langs de Dolmens van Antequera. Deze prehistorische grafmonumenten werden onlangs door Unesco toegevoegd aan de lijst met werelderfgoed. We concluderen dat Antquera een erg onderschatte bestemming is tussen alle parels die Andalusië rijk is.
Auto huren in Málaga
Om nog meer van die parels in Andalusië te kunnen ontdekken is het beschikken over een auto onontbeerlijk. Wij huurden er een bij aankomst op het vliegveld van Málaga bij het autoverhuurbedrijf Helle Hollis. Voor ons een betrouwbare optie en het bedrijf heeft ons nog nooit teleurgesteld. Hier geen verborgen extra’s of gelonk met extreem lage tarieven die na het lezen van kleine lettertjes helemaal zo laag niet zijn. We zijn blij met de altijd snelle service en extra fijn is dat hun website ook in het Nederlands is. Het van oorsprong Deense autoverhuurbedrijf is gevestigd vlakbij de luchthaven van Málaga en heeft een kantoor in het centrum van Fuengirola. Kijk voor meer informatie in het Nederlands op de website.