Bij onder meer schilderijen van Munch, Picasso, El Bosco, Velázquez en Goya schrijven talloze docenten hun ironische commentaren. Zo staat bij De schreeuw van Edvard Munch uit 1893 het commentaar: ‘Elke keer als er weer een nieuwe onderwijshervorming is aangekondigd’. Of bij Guernica van Pablo Picasso: ‘1e klas ESO [middelbare school] tijdens het 6e uur op vrijdag’. En bij de Tuin der Lusten van Jheronimus Bosch: ‘Ik ben even wat kopiën maken, jullie blijven op je plek zitten, ok?’
Andere schilderijen, bijvoorbeeld de Volharding der Herinnering met de gesmolten klokken van Salvador Dalí, krijgen als commentaar: ‘Een willekeurige dag in juli, in mijn klas, zonder airconditioning’. Of een doek van een streng kijkend echtpaar in klederdracht met een riek: ‘Er zijn hier ouders die even met je willen spreken’. Of een afbeelding waarbij een man met baard boven papieren waarmee hij aan het werk is, moedeloos zijn hand naar zijn voorhoofd brengt: ‘Deze opdracht doen we met zijn tweeën. Mogen het er ook 3 zijn profe?’ en ‘Leraar stelt zijn programma samen op basis van vaardigheden’. Bij het doek Meisje bij het raam’ staat het commentaar van een lerares: ‘Het luchten van je klas, wanneer je leerlingen net gym hebben gehad’.