Rajoy gaf aan zijn plicht gedaan te hebben en een beter land achter te laten dan dat hij bij zijn aantreden eind 2011 kreeg. Nadat de Baskische Nationale Bevrijdingsbeweging (PNV) donderdag een draai maakte door aan te geven de motie van wantrouwen tegen Rajoy te steunen, was er voor Rajoy nog maar één optie: zelf opstappen, zodat er een andere premier moest worden gekozen door het parlement, maar waardoor wel zijn partij PP aan de macht zou blijven tot de nieuwe verkiezingen in 2020 óf aanblijven met tot gevolg dat de socialistische leider Pedro Sánchez de nieuwe minister-president van Spanje wordt.
En zo geschiedde. Met 180 stemmen vóór zijn motie kan de 46-jarige Sánchez vrij onverwacht het bestuur van Spanje op zich nemen. Vorige week werd nog mét steun van diezelfde PNV Rajoy’s begroting voor 2018 goedgekeurd. Daarbij kon Madrid het bestuur over Catalonië weer teruggeven aan de regio nadat Quim Torra eindelijk een regering samenstelde met personen zonder besognes rond het onafhankelijkheidsproces van afgelopen najaar.
Wie is Pedro Sánchez
Pedro Sánchez (Tetuán, Madrid, 1972) werd in juli 2014 gekozen tot leider van zijn partij. Hij had destijds als bijnaam ‘el guapo’ (de knapperd) en was op dat moment nog een onbekende in de Spaanse politiek. Sánchez studeerde economie in Madrid en haalde zijn masters in politicologie en economie aan de universiteit van Brussel. Hij diende een tijd als assistent van een topfiguur bij de Verenigde Naties ten tijde van de oorlog in Kosovo en was in 2013 afgevaardigde van de socialisten in het Spaanse parlement. De geboren Madrileen spreekt drie talen, is basketbalfanaat en fan van Atlético Madrid. Hij woont in Pozuelo de Alarcón, is getrouwd en heeft twee dochters.
In oktober 2016 nam hij nog ontslag als algemeen secretaris van de PSOE. De partijtop had geen vertrouwen meer in hun leider omdat hij weigerde een minderheidskabinet onder leiding van de in zijn ogen corrupte conservatieve volkspartij PP van Mariano Rajoy te steunen. Een deel van de partijtop wil echter wel met de PP in een minderheidsregering om daarmee de politieke stagnatie waarin het land zich op dat moment al negen maanden bevond, oplossen.
Nadat de stemming vrijdag was afgerond, vertoonden veel politici een blije reactie. Parlementariërs van PSOE, Podemos, ERC, PdeCAT, Compromís, Bildu en PNV die de motie tegen Rajoy hadden gesteund vielen elkaar lachend in de armen. Alleen Ciudadanos steunde de motie niet.