Het nieuwe vrouwenkabinet van Pedro Sánchez

door admin
Het nieuwe vrouwenkabinet van Pedro Sánchez

 

De vrouwen krijgen ook niet de minste posten. Zo wordt Dolores Delgado minister van Justitie en treedt econoom Nadia Calviño aan als minister van Financiën. Magdalena Valerio wordt minister van Werkgelegenheid en Isbel Celaá zal het Ministerie van Onderwijs gaan aanvoeren. Een opvallende benoeming is die van voormalig astronaut Pedro Duque als minister van Wetenschap en Innovatie.

Vorige week bracht Sánchez de conservatieve regering van Mariano Rajoy met een motie van wantrouwen ten val. De sociaaldemocraat heeft het aantal ministers uitgebreid van dertien naar zeventien.

Woensdagavond werden de namen van de nieuwe regering bekendgemaakt tijdens een persconferentie. Volgens Sánchez gaat het om een ‘hooggekwalificeerde regering voor een samenleving met gelijke vertegenwoordiging en open naar de wereld en verankerd in Europa’. Zijn keuze voor veel vrouwen onderbouwde hij met een verwijzing naar de grote feministische staking op 8 maart jl. Na die dag kon het niet anders dan het punt van gelijkheid tussen mannen en vrouwen zeer hoog op de agenda te zetten. Daarbij liet de nieuwe premier weten hoog in te gaan zetten op het milieu en beleid tegen klimaatverandering.

Het volledige lijstje van nieuwe ministers is als volgt. Dames eerst:

Carmen Calvo (1957), Gelijkheid en vice-premier. Calvo is doctor in Constitutioneel Recht en is de eerste minister van Gelijkheid die ook de taak als vice-premier toegeschoven krijgt.

Nadia Calviño (1968), Economische Zaken. Calviños is econoom en advocaat en bekleedde tal van functies binnen de Spaanse financiële sector. Recent was ze algemeen directeur begrotingen in de Europese Commissie.

Dolores Delgado(1962), Justitie. Delgado is als openbaar aanklager gespecialiseerd in jihadisme. Ze was lid van de Fiscale Raad en een groot pleitbezorger van universeel recht en mensenrechten. Ze is bovendien goed bevriend met de geschorste internationale mensenrechtenadvocaat en rechter Baltasar Garzón. Een reden waardoor haar benoeming als miniser van Justitie door leden van de Partido Popular met argusogen wordt gevolgd.

Meritxell Batet (1973), Territorium en Burgerzaken. Batet is professor constitutioneel recht aan de Pompeu Fabra universiteit in Barcelona en doceerde recht en constitutioneel recht. Ze werd geboren in Barcelona, is overtuigd federalist en was afgevaardigde voor de PSC in het Catalaanse parlement.

Margarita Robles (1956), Defensie. Robles was tot nu toe socialistisch woordvoerster in het parlement en trouwen bondgenoot van Sánchez binnen de PSOE gedurende de crisis twee jaar geleden waardoor hij aftrad als partijvoorzitter. ç

María Jesus Montero (1966), Financiën. Montero is vertrouweling van de Andalusische premier Susana Díaz en had diverse topfuncties binnen de gezondheidszorg voordat ze voor het departement Belastingzaken ging werken in de Andalusische regering. Ze studeerde geneeskunde en chirurgie.

Isabel Celiaá (1949), Onderwijs en regeringswoordvoerder. Celiaá was afgevaardigde Onderwijs in de Baskische regering onder Patxi López en heeft altijd zeer dichtbij Pedro Sánchez gestaan. Tot nu toe was ze de voorzitter van de commissie van garanties van de PSOE die erop toeziet dat alle procedures in de partij naar behoren verlopen.

Magdalena Valerio (1959), Werk, Migratie en Sociale Zekerheid. Valerio studeerde rechten aan de Universiteit Complutense in Madrid en was verantwoordelijke voor Sociale Zekerheid in de regering van Castilla-La Mancha. Voordat ze aantrad in het nationale parlement in 2011 was ze regionaal regeringslid in Castilla-La Mancha en had achtereenvolgens de portefeuilles Werk, Toerisme en Justitie onder haar beheer. Valerio gaf na haar aanstelling aan te willen werken aan een ’totale herkadering van de arbeidsmarkthervorming’ van de vorige regering.

Reyes Maroto (1973), Industrie Handel en Toerisme. Maroto is socialistisch afgevaardigde in de Asamblea in Madrid, voor de PSOE is ze secretaris Duurzame Ontwikkeling en woordvoerder begrotingen, economie, werk en belastingzaken. Daarnaast is ze professor aan de Universiteit Carlos III in Madrid..

Teresa Ribera (1969), Ecologische Transitie. Ribera is voormalige staatssecretaris Milieu en Klimaatverandering en tussen 2004 en 2011 was ze directeur van het Spaanse kantoor voor klimaatverandering.

Carmen Montón (1976), Gezondheidszorg en Welzijn. Montón studeerde geneeskunde en bekleedde verschillende functies in de publieke gezondheidszorg in de regio Valencia. Ze is vurig pleitbezorgster van goede  publieke zorg en was actief lid van de PSOE.

De mannen:

Josep Borrell (1947), Buitenlandse Zaken, Europese Unie en Samenwerking. Borrell was eerder voorzitter van het Europees Parlement en minister van Publieke Werken, Transport en Milieu in de regering van Felipe González. Hij staat buitengewoon kritisch tegenover Catalaanse onafhankelijk.

Pedro Duque (1963), Wetenschap en Innovatie. Duque is astronaut en maakte twee ruimtereizen, de eerste in 1998 en de laatste in 2003. Duque heeft meermalen zijn kritiek geuit op de zware bezuinigingen van regering Rajoy tijdens de crisis op het gebied van onderwijs, wetenschap en innovatie. Zijn missie is deze sector herstellen van de schadelijke effecten hiervan.

Màxim Huerta (1971), Cultuur en Sport. Huerta is journalist (columnist voor de krant 20Minutos) en schrijver en studeerde Informatiewetenschap en werkte vijf jaar bij het nieuws van de televisieomroep Telecinco. In 2005 trad hij aan in het programma van Ana Rosa. Verder is hij lid van de Academie voor Wetenschap en Kunst van de Televisie.  

Fernando Grande-Marlaska (1962), Binnenlandse Zaken. Marlaska verving in 2004 Baltasar Garzón in het nationaal hooggerechtshof. In 2012 werd hij voorzitter van de strafrechtkamer in het hooggerechtshof en in 2013 was hij lid van het hoogste gerechtelijke orgaan CGPJ.

José Luis Ábalos (1959), Openbare Werken. Ábalos is partijsecretaris van de PSOE en mede-organisator van de motie van wantrouwen die het kabinet Rajoy liet vallen. Hij bekleedt al jaren topfuncties binnen de sociaaldemocratische partij in Madrid.

Luis Planas (1952), Landbouw, Visserij en Voedsel. Planas was minister van Landbouw in Andalusië, ambassadeur voor Spanje in Marokko en hij bekleedde verschillende functies binnen de Europese Unie. Hij kent de landbouwsector zowel op nationaal als op Europees niveau goed en streed eerder met Susana Díaz om het premierschap in Andalusië.

De eerste reacties op het nieuwe kabinet in Spanje zijn wisselend. De links extremistische partij Podemos is niet blij. Partijleider Pablo Iglesias uitte kritiek op het feit dat Sánchez in zijn eentje gaat regeren en enkele PP-gezinde ministers heeft aangesteld. Iglesias: ‘Naar La Moncloa [de naam van het regeringspaleis] te gaan met de zwakste regering in de geschiedenis van Spanje zal waarschijnlijk een calvarie zijn voor Pedro Sánchez’. Calvarie is het uit het Latijn afgeleide woord voor een symbolische voorstelling van de kruisiging van Jezus Christus. Iglesias voegde daar nog aan toe dat Sánchez met de benoemingen van ministers knipoogde naar de PP en Ciudadanos en de partij vergat die hem premier liet worden.

Alle ministers legden donderdagochtend vroeg hun eed af ten overstaan van de Spaanse koning Felipe de Zesde. Om 7:30 uur werden de namen gepubliceerd in het Staatsbulletin, waarna de nieuwbakken bewindslieden aan het werk konden. 

Dit vind je misschien ook leuk