Bijna alle jongeren (92%) heeft een tijdelijk contract en slechts één op de vijf jongeren kan emanciperen. Velen zoeken daarom een leven in het buitenland. Sara bijvoorbeeld had al baantjes als schoonmaakster, oppas, receptioniste en achter een kassa bij een supermarkt, zo vertelt ze aan de krant Nueva Tribuna. ‘Ik heb het gevoel dat mijn leven nooit gaat beginnen’, zo vat ze haar situatie samen.
De gemiddelde leeftijd waarop Spaanse jongeren een zelfstandig leven kunnen beginnen is 29,3 jaar. Ruim de helft heeft een empleo basura (vuilnisbaan). Dat wil zeggen een tijdelijke baan, een contract voor onbepaalde tijd, een zeer laag salaris of werkt als schijnzelfstandige.
Het gemiddelde jaarsalaris van jongeren onder 25 jaar komt niet hoger uit dan 6.113 euro. Dat is net 500 euro per maand. Het gevolg is dat ze geen zelfstandige woning kunnen huren en al helemaal niet hoeven na te denken over het kopen van een woning en dat ze dus feitelijk geen toekomst kunnen opbouwen zoals beginnen aan een gezin en dergelijke.
Van alle jongeren in Spanje tussen 16 en 29 jaar zijn er 2.278.600 minder die een baan hebben dan in het tweede kwartaal van 2007, net voordat de crisis begon. Dit blijkt uit gegevens die INE verstrekte ter gelegenheid van de Internationale dag van de jeugd op 12 augustus. Terwijl nu 27% van alle jongeren in deeltijd werkt, deed 15% dat in 2007. Op dit moment werken 398.400 jongeren in deeltijd. In 2007 waren dat er 276.300.
34% van de jongeren loopt het risico op sociale uitsluiting, zo blijkt uit een enquete over arbeidsomstandigheden aangehaald door vakbond CCOO. Die noemt dit percentage dan ook ‘onacceptabel’.
Van de jeugd in de Europese Unie zijn het de Spaanse jongeren die op een leeftijd van ruim 29 jaar als laatste zelfstandig worden, zo blijkt uit gegevens van het Europese statistiekbureau Eurostat. In Scandinavische landen en Luxemburg is dat met 21 jaar. In Duitsland ligt die leeftijd gemiddeld op 23,7 jaar.