Daarmee wilde hij dienen als alternatief in het midden voor de gepolariseerde politiek in Spanje, met links de PSOE en rechts de PP. Omarmd door de Franse president Macron en sterk in de peilingen leek een mooie politieke toekomst in het verschiet te liggen.
ADVERTENTIE
Met ruim 15% van de stemmen bij de laatste nationale verkiezingen is Ciudadanos een belangrijke factor bij de vorming van regeringen op zowel landelijk, regionaal als lokaal niveau daar in de meeste gevallen noch links noch rechts een meerderheid kan vormen zonder de steun van 'middenpartij' Ciudadanos.
Bij de vorming van een nieuwe nationale regering weigert Rivera de PSOE (groot overwinnaar van de laatste landelijke verkiezingen) te steunen. Ook op lokaal niveau kiest Ciudadanos steeds de kant van de PP en accepteert het indien nodig samenwerking met het omstreden Vox om de vorming van linkse besturen te dwarsbomen. Inmiddels heeft een enquete uitgewezen dat 70% van de Ciudadanos stemmers vindt dat Rivera een beëdiging van Pedro Sánchez (PSOE) als premier niet zou moeten dwarsbomen.
De laatste maanden was er al sprake van onrust binnen de partij, met name in de linkse vleugel die een minderheid vormt. De laatste weken was er veel kritiek van invloedrijke figuren van buiten de partij op Rivera. De Franse president Macron vroeg zich af of Ciudadanos nog wel kon behoren tot de fractie van Europese liberalen, waar ook het Nederlandse D66 deel van uitmaakt.
Maar ook mede-oprichter van Ciudadanos, Francesc de Carreras en de invloedrijke Manuel Valls (partijlid en voormalig premier van Frankrijk) uitten felle kritiek. Daarnaast stapten verschillende belangrijke figuren binnen de partij op uit onvrede met de 'verrechtsing' van de partij, en met name de samenwerking met Vox. De laatste weken vertrokken Toni Roldán (woordvoerder economische zaken en lid van het partijbestuur), Javier Nart (bestuurslid en Europarlementariër), Juan Vazquez (partijleider in Asturias) en zijn plaatsvervangster Ana Fonseca.
Toni Roldán sprak harde woorden bij zijn vertrek: “Hoe gaan we strijden tegen de voortdurende confrontatie tussen links en rechts die wij zouden beëindigen, als we zelf verrechtsen? Hoe kunnen we een liberaal project uitvoeren in Spanje als we de confrontatie met extreem rechts niet eens aankunnen?”
Voor Alberto Rivera betekent het opstappen van de kritische partijleden en het verzwakken van de linker vleugel op korte termijn meer bewegingsvrijheid en minder kritiek vanuit de partij. Maar er wordt ook gevreesd voor een scheuring binnen de partij en een vervreemding van de kiezers.
