El País kopte op zaterdag: ‘De kunst van de “reduflación”: hoe bedrijven minder product geven voor dezelfde prijs. Huffington Post noemt het ‘de legale, maar misleidende praktijk die consumenten met hun winkelwagentje lijden’. Het woord is een samenstelling van ‘reducción’ (vermindering) en inflación (inflatie). Ook wij schreven er al eerder over, maar het blijkt dat het fenomeen nu opnieuw de kop opsteekt.
Fenomeen steeds vaker toegepast
De praktijk is dus zeker niet nieuw, Mercadona zette deze techniek al regelmatig in tijdens de financiële crisis. Met de huidige prijzen die blijven stijgen en de inflatie die alle records breekt, beginnen steeds meer bedrijven hier echter gebruik van te maken. Ze hopen zo hun marges nog een beetje op peil te houden, zonder dat ze hun producten duurder hoeven te maken. Daarmee zouden ze namelijk het risico lopen om consumenten te verliezen.
Consumentenorganisaties: Let goed op
Consumentenorganisaties waarschuwen voor het effect van ‘reduflación’ en bieden trucs aan om er niet in te trappen. Het raakt namelijk je portemonnee zonder dat je het in de gaten hebt. De term staat nog niet in het Spaanse officiële woordenboek, maar is over komen waaien uit het Verenigd Koninkrijk, waar het fenomeen wordt aangeduid met ‘shrinkflation’.
Weinig ethische praktijk
Volgens Eduardo Irastorza, professor aan de OBS Business School, gaat het om een ‘weinig ethische praktijk’. “Producten zitten in een ondoorzichtige verpakking en totdat je die openmaakt, heb je geen idee dat er minder in zit”.
Hij wijst op snacks als chips, elke keer krijg je meer lucht voor je geld. Het merk Doritos is al een berucht voorbeeld. In de zakjes met tortillachips zitten sinds kort (volgens OCU) 5 nachos minder. Maar hetzelfde geldt voor, koekjes, pasta, yoghurt, ingeblikte etenswaren, bevroren voedingsmiddelen en producten als wasmiddel, champoo of wasverzachter.
Ook een OCU-woordvoerder zei onlangs op het Antena 3-programma ‘Espejo Público dat het niet gaat om een illegale praktijk, maar “het wordt als bedrog beschouwd omdat de commerciële marge hetzelfde blijft en degene die verliest de consument is”.
Aanbieding van mindere hoeveelheid
De Spaanse consumentenorganisatie OCU waarschuwde in oktober al dat producenten doorgaans tussen 5 en 10% minder van het product in hun verpakkingen stoppen, maar toch dezelfde prijs vragen. Een gerelateerd fenomeen is nog iets geniepiger: Een product wordt voor een lagere prijs aangeboden, maar tegelijkertijd is de hoeveelheid product in de verpakking nog verder verminderd.
OCU noemt als voorbeeld een zak met visfilets van het merk Pescanova. De prijs is met 5,6% verlaagd maar het gewicht vervolgens met 10%. In werkelijkheid betekent dat een prijsstijging voor de consument van 3%. in feite betaal je minder, maar je krijgt er nog minder voor.
Legale praktijk
De praktijk is legaal omdat op de verpakking, hoeveel kleiner dan ook, altijd nog het totale gewicht wordt aangegeven. Dat de consument daar niet naar kijkt, is een ander verhaal. Een andere techniek die producenten hanteren is dat ze gaan werken met goedkopere ingrediënten. Toch is de hoeveelheid product per verpakking verminderen vanuit producenten-oogpunt veruit de gemakkelijkste techniek.
Val niet te snel voor een ‘aanbieding’
Nogmaals, het fenomeen is niet nieuw, maar met de optelsom van de oorlog in Oekraïne, de transportstaking en de daaruit voortvloeiende tekorten in de schappen en de toename van de energieprijzen hebben deze fatale cocktail voor de economie van de huishoudens versterkt. Het loont dus de moeite om vergelijkend warenonderzoek te doen. Wees beducht voor ‘zogenaamde’ aanbiedingen en houd het gewicht bij van je favoriete producten die je regelmatig koopt.