Hij werd geboren in 1912 in de stad Remolina en is 110 jaar oud geworden. Alvarado was de derde van 14 broers. Met drie hiervan woonde hij tot het laatste moment samen. Isaak, 100 jaar oud; Emile, 95; en Luis, 90, namen afscheid van wat sinds 18 januari de oudste man van Spanje was. De erkenning van een lang leven kwam op die dag eerder dit jaar toen Saturnino de la Fuente stierf op 112-jarige leeftijd. Een andere man uit León die tot dat moment het record van de oudste man ter wereld had volgens het Guinness Book of Records.
Lucha Leonesa
Antonio leidde altijd een intens en actief leven. La Voz del Sur schrijft dat hij nadat hij zijn school verliet begon als een trekkende herder die zijn vee te voet vervoerde van weiden in León naar Extremadura. Dat werk verliet hij om als mijnwerker te beginnen in Hulleras de Sabero. Tegelijkertijd was hij een succesvol beoefenaar van La Lucha Leonesa, een traditionele vorm van worstelen die nu in verval is. Hij begon op zijn 17e een wist jarenlang de kracht te demonstreren die hem naar het einde leidde. Hij won vele toernooien en prijzen.
Politieagent
Tijdens de burgeroorlog vocht hij mee. Na afloop daarvan verliet hij de mijn en begon bij de Nationale Politie. Hij trouwde en kreeg zes kinderen. Zijn eerste locatie als politieagent was Bilbao. Tegelijkertijd deed hij de boekhouding van een meubelzaak. Aan het einde van zijn carrière als politieagent diende hij in Barcelona. Daar ging hij met pensioen.
Burgemeester
Toen hij niet meer hoefde te werken, besloot hij terug te keren naar zijn geboorteplaats Remolina, Crémenes (León) waar hij genoot van zijn 15 kleinkinderen en 17 achterkleinkinderen. Vervolgens maakte hij daar de politieke sprong met de PSOE, waar hij tussen 1987 en 1995 tot burgemeester werd gekozen. Toen hij daar werd geboren had de plaats nog 210 inwoners. Daar zijn er nu nog maar 40 van over. Die inwoners kunnen zich nog tal van initiatieven herinneren die hun burgemeester nam en die goed waren voor hun dorp.
Geliefd
Tot zijn honderdste reed Antonio in zijn eigen auto. Zijn laatste vijf jaar bracht hij door in het verpleeghuis, waar hij nederig de titel “grootvader” droeg die aan hem was opgedragen door medebewoners en een staf die hij met zijn sympathie en goede wil snel voor zich wist te winnen. Door zijn actieve levensstijl was hij geliefd bij iedereen.