De tweeling Gabriel en María de la Cruz is vandaag precies een maand oud. De moeder, Mauricia, is nog herstellende van de keizersnede. “Het is allemaal de moeite waard geweest. De fouten die gemaakt zijn, de woede, de onzekerheid…het is een geschenk uit de hemel, een wonder” herhaalt de voormalige ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken, in een ziekenhuiskamer van een kleine privékliniek in Burgos. Hier werd, ondanks haar hoge leeftijd, op 14 februari de tweeling geboren na een vruchtbaarheidsbehandeling die ze onderging in Amerika en nadat overheidsinstanties haar in 2014 uit de ouderlijke macht hadden gezet wegens verwaarlozing van haar dochter.
Discussie
Het nieuws bracht een enorme discussie teweeg. Vanwege de hoge leeftijd van de moeder, de uithuisplaatsing van het oudste kind en vanwege de arbeidsongeschiktheid door een psychologische aandoening. Het debat werd gevoerd door voorstanders van de wetenschappelijke vooruitgang waardoor de wens van de moeder in vervulling kon gaan en de tegenstanders die de hele gebeurtenis als een onverantwoordelijke daad zien.
Leeftijd geen probleem
“Ik besloot opnieuw moeder te willen worden omdat het krijgen van Blanca, mijn oudste dochter, zo’n mooie ervaring was dat ik me af ging vragen of ik misschien nog meer kinderen kon krijgen” aldus de inwoonster van het dorpje Palacios de la Sierra in de buurt van Burgos. “Mijn leeftijd, daar maak ik me absoluut geen zorgen over. Zeker, ik ben wat ouder, maar het is toch mogelijk gebleken dat ik nog zwanger kon worden. De wetenschap en de geneeskunde geven vrouwen die op hogere leeftijd nog graag een kind willen krijgen hiervoor de laatste mogelijkheid” zegt Ibáñez die op haar 58ste voor het eerst moeder werd. “Voor mannen van 65 is het geen probleem om kinderen te krijgen, maar als een vrouw dat wil, dan worden daar vraagtekens bij geplaatst…waarom?”
Mauricia voelt zich al langere tijd veroordeeld door veel mensen. Dat maakt haar niet veel uit, ze heeft alleen maar oog voor haar kinderen. “Of ik erover nadenk dat ze wees kunnen worden? Ja, maar daar wil ik niet aan denken. Als ik daarover nagedacht zou hebben, zou ik deze beslissing misschien niet hebben genomen” zegt ze. Die nam ze wel en kreeg als eerste Gabriel en enkele minuten later werd zijn zusjes María geboren.
Psychologische stoornis geen belemmering
Mauricia komt uit een welgestelde familie, haar vader had een houtbedrijf. Ze vertelt dat ze vroeger veel reisde en er niet zeker van was ooit moeder te willen worden. Pas tien jaar geleden, toen ze vanwege een paranoïde stoornis arbeidsongeschikt was verklaard, begon deze wens zich kenbaar te maken. Haar zus probeerde haar via de rechter ‘volledig onbekwaam’ te laten verklaren om haar zo haar paspoort te ontnemen en te voorkomen dat ze naar het buitenland zou reizen voor een vruchtbaarheidsbehandeling. De rechter verwees dit verzoek nadat psychologisch onderzoek had uitgewezen dat haar toestand geen belemmering was om voor zichzelf of voor een kind te zorgen. Deskundigen oordeelden dat zij zonder problemen een moederrol kon vervullen.
Verwaarloosd?
Oudste dochter Blanca werd in 2011 geboren. Het meisje verbleef in Palacios de la Sierra bij haar moeder totdat de autoriteiten besloten dat Mauricia niet voor haar kind kon zorgen. Het meisje leefde “geïsoleerd” in een woning “die niet voldoet aan minimale hygiënische en gezondheidsnormen” en was gekleed in “ongeschikte kleding”. Blanca ging niet naar school, ondanks dat professionele hulpverleners haar daarop gewezen hadden. Al deze argumenten worden door Mauricia van de hand gewezen. “Verwaarloosd? Ik was altijd bij haar, we waren twee handen op een buik”, zegt ze. Ze ontkent alle beschuldigingen en zegt haar dochter niet naar school te hebben gestuurd omdat ze nog maar drie jaar oud was en het in Spanje pas vanaf 6 jaar verplicht is naar school te gaan.
“Het was verschrikkelijk. De Guardia Civil kwam en pakte mijn kind uit mijn armen. Het kan toch niet dat ze je huis binnenkomen en je je kind ontnemen. Je moet doen wat autoriteiten zeggen en anders nemen ze je kind mee” verklaart Mauricia.
Geen leeftijdsgrens
Op de vraag of ze bang is dat ze ook Gabriel en María kwijt zal raken antwoordt ze: “Natuurlijk maak ik me daar zorgen over. Ze zijn nog zo kwetsbaar nu…Ik ben daar wel bang voor. Ik bid tot God dat ze niet in de handen van de hulpverleners zullen vallen”. Mauricia verbleef voor de vruchtbaarheidsbehandeling anderhalf jaar in de Verenigde Staten en reisde vier keer heen en weer. “Ik moest uitwijken naar het buitenland, naar een land met klinieken die geen leeftijdsgrenzen hanteren”.