Voor dag en dauw heb ik een groot plastic kinderzwembad opgepompt. Omdat de plastic pijp van onze waterput 170 meter diep gaat, kan er wel 3000 liter water in staan. En dat water willen we niet verspillen! Aan het eind van deze bloedhete dag hopen we de installatie met een koud biertje in het kinderzwembad te vieren.
Antonio arriveert met een grote jeep met daar bovenop een flinke rol met zwarte plastic pijp. Hij bindt een steeksleutel vast aan een gele band en laat die vervolgens in de grijze pijp van onze waterput zakken. Zo kan hij meten hoeveel van de zwarte pijp hij nodig heeft. Daarna gooit hij de gigantische rol op de grond en bindt het uiteinde vast aan zijn trekhaak.
Antonio legt uit dat hij met de auto gaat rijden en zo de rol zal afwikkelen. Ramon en helper Dick moeten ervoor zorgen dat de pijp daadwerkelijk wordt afgewikkeld. Als het te vlug gaat, moeten ze heel hard roepen: “Stop Pepe!!” Het is mijn rol om op gepaste afstand dit ongewone tafereel te monitoren.
Als Antonio de auto start, begint de rol plastic te schuiven en er ontstaat een grote stofwolk. “Stop Pepe!” gillen de mannen naar Antonio. Antonio stapt uit en steekt grinnikend sjekkie op. Geconcentreerd starten Ramon en Dick nu met hun taak. Voor het ontrollen van de stijve plastic pijp hebben ze beide armen nodig. Antonio begint weer te rijden en na een tijdje stoppen en weer rijden, verdwijnt zijn auto om de hoek van het huis.
Zilverkleurige raket
Als de pijp helemaal is uitgerold, keert Antonio met de auto terug. Uit de laadbak haalt hij een langwerpig, zilverkleurig voorwerp verbonden met een grote rol elektriciteitskabel: de proefpomp. De zwarte plastic pijp en de gele band worden aan de pomp bevestigd. Vervolgens laat Antonio met behulp van de gele band de pomp in de put zakken. Na elke anderhalve meter plakt hij de elektriciteitskabel vast aan de plastic pijp. De pomp wordt op 155 meter in de put bevestigd om te voorkomen dat hij in de modder terecht komt.
Als de plastic pijp grotendeels in de put is verdwenen, komt het uiteinde van de pijp in het zwembad te liggen. Ramon krijgt de opdracht om de stekker in het stopcontact te steken. “Als de pomp geen water meer geeft, moet je de stekker direct uit het stopcontact halen. Als je dat niet doet, brandt de motor door”, waarschuwt Antonio.
Ramon steekt de stekker in het stopcontact en we wachten met spanning. Na enige tijd begint de plastic buis te rochelen. De eerste druppels magisch water spetteren in het zwembad. De straal wordt steeds sterker en het zwembad loopt langzaam vol. We juichen en voelen ons winnaars in een loterij.
Rotte eieren
Antonio moet erom lachen, maar waarschuwt meteen. “Het gaat er niet om hoeveel water je nu hebt, maar om de tijd die de put nodig heeft om het water aan te vullen. De komende weken kun je pas beoordelen hoeveel water de put geeft.”
Voor ons is dat slechts een kleine domper op de feestvreugde. Wij kijken vol trots naar het goed gevulde zwembad met water dat overigens vreselijk naar rotte eieren stinkt. Volgens Antonio verdwijnt de stank na een paar dagen vanzelf. Voor Het begeerde biertje drinken we uiteindelijk maar op gepaste afstand. Op een frisse duik moeten we nog even wachten.
Esther Rasenberg is sinds juli 2011, co-hoofdredacteur vanWaterforum. Met haar partner Ramon heeft zij in 2003 een ruïne in Spanje gekocht. Zij heeft aan de lijve ervaren wat het gebrek aan water kan betekenen en wat het inhoudt om een klein huis in de bergen van veilig water en sanitatie te voorzien.
