Het prachtige eiland Tabarca is omringd door een kraakheldere zee en is amper 2 kilometer lang en 400 meter breed. Naast de 50 vaste inwoners, bevinden zich nog ruim 20 personen op het eiland. Die hadden namelijk net voordat de lockdown werd ingesteld de boot gepakt om zich bij hun familieleden te voegen.
Terwijl in de rest van het land met man en macht wordt gewerkt om het virus te bestrijden en er zelfs door het ministerie van Volksgezondheid gepensioneerde artsen zijn gerekruteerd om zich in te zetten tegen het virus, bestaat de gezondheidszorg op het eiland uit één verpleger die slechts een keer per week de gezondheidscontrolepost bemant.
Door de smalle pittoreske straatjes van Tabarca rijden geen gepantserde legervoertuigen en evenmin zijn er extra veiligheidstroepen ingezet. Elke week heeft gedurende zeven dagen een andere lokale politieagent het gezag over het eiland en moet hij de orde handhaven en er op toezien dat de inwoners de ingestelde regels niet overtreden.
De bewoners houden geen concerten op hun balkon zoals in grote steden. Wel hangen ze uit het raam om een praatje te maken met de overburen. De inwoners van Tabarca zijn het gewend om in de wintermaanden een teruggetrokken en rustig leventje te leiden, hoewel sommigen momenteel wel het ommetje om het eiland missen.
Zorgen
Toch hebben de inwoners ook zorgen. Slechts een keer per week vaart een taxiboot op en neer naar Santa Pola met vier personen van het eiland die basisvoorzieningen inslaan voor de hele gemeenschap. Naast deze taxiboot meert af en toe een kleine boot uit Fran Chacopino aan om onder andere afval op te halen. Buiten het isolement door het coronavirus zijn de inwoners ook geïsoleerd van het vasteland. Mensen mogen het eiland niet verlaten en er mogen geen mensen naar het eiland. 18 april zijn er door de Spaanse regering extra beperkende maatregelen ingesteld omtrent vervoersdiensten voor toeristen zoals taxiboten. De inwoners vrezen dat ze daardoor in een nog groter isolement zullen geraken en dat ze nog minder vaak gebruik mogen maken van de taxiboot. De inwoners voelen zich wel heel veilig op het eiland en gaat het goed met iedereen.
Toerisme
Het eiland is afhankelijk van het toerisme net als een groot deel van Spanje. De afgelopen weken hebben de inwoners onderhoud gepleegd aan de gebouwen en hebben zich zoals elk jaar klaargemaakt voor de toestroom van toeristen. Gevreesd wordt dat dit nog wel even zal duren, maar ze zijn klaar om ze te ontvangen.
Historie
Tabarca wordt ook wel pirateneiland, la isla de piratas, genoemd, omdat het tot het einde van de 18e eeuw als toevluchtsoord diende voor Barbarijse piraten. Om het eiland te beschermen tegen de piraten, liet de toenmalige koning Karel III het eiland bevolken door 300 ex-krijgsgevangenen uit Genua die tot die tijd werden vastgehouden op het Tunesische eiland Tabarka. Het eiland ontleent zijn huidige naam aan deze gebeurtenis. Om de nieuwe inwoners tegen de piraten te beschermen, werden er vestingmuren en een verdedigingstoren gebouwd. De vestingtoren werd in de 19e eeuw als staatsgevangenis in gebruik genomen. Ontsnappen uit deze toren was lastig, omdat het gebouw was omringd door een haag van cactussen.
Nu is het eiland een trekpleister voor toeristen. Jaarlijks bezoeken ongeveer 230.000 toeristen het eiland. Zij genieten van de natuur, de eerlijke Spaanse keuken, de kleurrijke vissershuisjes, de historische gebouwen en de gastvrijheid van de bewoners.
Maritiem Natuurreservaat
Op het eiland, dat is opgebouwd uit vulkanisch materiaal, bevindt zich een verscheidenheid aan flora en fauna en het is in 1986 officieel uitgeroepen tot maritiem natuurreservaat.