De aanplant is uitgevoerd door CSIC-onderzoekers en onderzoekers van de Universiteit van Malaga (UMA) in een onverwarmde kas in het Instituut voor subtropische en mediterrane tuinbouw La Mayora in Algarrobo. Hier zijn de bloemen handmatig bestoven. De eerste oogst is dus succesvol omdat het de eerste keer in de geschiedenis is dat deze exotische plant op Europese bodem heeft kunnen groeien.
Tropisch product
Cacao komt oorspronkelijk uit de Amazone en is daarom een soort die is aangepast aan tropische klimaten. Momenteel brengt Latijns-Amerika 80% van de wereldproductie samen en is het continent de belangrijkste producent van cacaovariëteiten. Volgens de Internationale Cacao Organisatie (ICCO) komt tussen de 70% en 100% van de totale cacao-export uit landen als Bolivia, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Peru en Mexico.
Afrika is ook een van de belangrijkste producenten van cacao. De plant is het belangrijkste marktgewas van Ghana en het belangrijkste landbouwexportproduct van het land. Van de grootste cacaoproducenten ter wereld staat Ghana op de tweede plaats na Ivoorkust.
Na de oogst worden de cacaobonen gedroogd en gefermenteerd voor export naar landen als Nederland of België. Tonnen cacao komen naar Europa voor de productie ervan, maar in geen enkel Europees land is het mogelijk geweest om cacao te verbouwen. Tot nu in de provincie Malaga.
Temperatuur als eerste obstakel voor cacaoteelt
Het project wordt geleid door onderzoeker Iñaki Hormaza, hoofd van de afdeling Subtropische fruitteelt. Hij bekend in La Opinión de Málaga dat “het niet de eerste keer is dat cacao in Europa wordt aangeplant”, maar de weersomstandigheden waren altijd het eerste obstakel. Cacao is een tropische plant die alleen overleeft in een klimaat waar het niet minder dan 15 graden wordt. Buiten het tropische klimaat lukt buiten kweken niet. Wil je cacao in Europa planten en goed houden, moet de temperatuur onder controle gehouden worden. Dat is nu in La Mayora bereikt.
Dat de onderzoekers in Malaga erin zijn geslaagd om de planten aan het klimaat aan te passen is de mijlpaal. “We zijn erin geslaagd om de temperatuur in de kas te behouden zonder te verwarmen, want zelfs als de temperatuur daalt, herstelt deze zich gedurende de dag en is het voldoende om het gewas in stand te houden. Beide pogingen zijn gedaan zowel in kassen zonder verwarming als met verwarming en de resultaten waren positief op plaatsen zonder verwarming”, bevestigt Iñaki Hormoza.
Bestuiving als prestatie
Een andere onderzoeksprestatie is bestuiving. Cacaobloemen hebben een entomofiele bestuiving, dat wil zeggen dat ze alleen door insecten kunnen worden bestoven. Kleine vliegjes in de kassen zorgen daarvoor. Om de planten te bestuiven, hebben de onderzoekers het “handmatig gedaan, hoewel we zien dat de kasinsecten zelf kunnen helpen bestuiven”, zegt Hormaza.
Het experiment begon in 2020 en drie jaar later beginnen zo’n 80 planten van vier cacaovariëteiten vruchten af te werpen. Hiermee stopt het werk van de onderzoekers in La Mayora niet. Ze gaan zich met hun onderzoek nu richten op het optimale moment van cacaooogst.
Water als obstakel
Water is een ander belangrijk aspect in deze productie. Het gebrek aan water is een van de handicaps van Malaga want er heerst veel droogte in de provincie. Iñaki Hormaza beweert desondanks dat “het gebrek aan water geen probleem is omdat de planten in de kas minder water nodig hebben”.
Malaga als producent van Andalusische cacao?
Over de vraag of Málaga een producent van Andalusische cacao zou kunnen worden, is Hormaza duidelijk: “Nee, niet in grote hoeveelheden. Het is erg duur om te produceren en te onderhouden, maar het kan een gastronomisch product zijn dat aan specifieke producenten wordt verkocht”, benadrukt hij.
Een volgende uitdaging voor de Mayora-onderzoekers is “kijken of we het proces kunnen optimaliseren met andere rassen. Op welk moment moet de chocolade worden verzameld, gefermenteerd en geproduceerd”, geeft hij aan.