Omdat ze niet jaar na jaar dezelfde bestemmingen kunnen publiceren, verlaten de reisredacteuren steeds meer het gebaande pad. Zo ook de New York Times die er dit jaar voor koos Cádiz op te nemen als enige Spaanse bestemming in de lijst met 52 suggesties. In 2017 koos de Amerikaanse krant voor Antequera en vorig jaar was de eer voor Sevilla en wijnstreek Ribera del Duero.
Cádiz’ culinaire wedergeboorte
Journalist Andrew Ferren schrijft over de stad op het puntje van het Schiereiland in de Atlantische Oceaan in het zuidwesten van Andalusië, dat Cádiz al sinds 1.100 voor Chr. een handelscentrum is waarvan ‘de sfeer eerder doet denken aan Havana dan aan Madrid’. Daarbij beleeft Cádiz volgens Ferren op dit moment een ‘culinaire wedergeboorte’ met nieuwkomers als Saja River en Codigo de Barra, samen met klassiers als El Faro. De belangrijkste culinaire parel in de provincie is aan de overkant van de baai in El Puerto de Santa Maria het restaurant Poniente van chef Ángel León die opnieuw drie sterren kreeg toebedeeld van Michelin. Dit restaurant biedt volgens Ferran ‘een lyrisch gedicht aan zeevruchten (risotto plankton)’. Het tweede restaurant Alevante van dezelfde chef in Sancti Petri ontving onlangs de eerste ster, aldus Ferren die verder wijst op andere bezienswaardigheden in de provincie zoals Jerez de la Frontera en het verderop gelegen witte dorp Vejer de la Frontera. Als de bezoeker dan ‘nog een beetje Atlantische kust meeneemt’ voldoet het bezoek aan alle eisen.
Cádiz staat op nummer 50 van de 52 genoemde bestemmingen. De top tien van New York Times is als volgt:
1. Puerto Rico; 2. Hampi (India); 3. Santa Bárbara (California);4. Panama; 5. München (Duitsland); 6. Eilat (Israel); 7. Setouchi eilanden (Japan); 8. Aalborg (Denemarken), 9. De Azoren (Portugal); 10. De IJsgrotten vna Ontario (Canada).
Cádiz als antidepressivum
Ook de Duitse nieuwszender Welt publiceert een paar dagen later in januari een artikel over de Andalusische stad. Reisredacteur Annette Prosinger omschrijft Cádiz zelfs als ‘de zuiverste therapie’ en dat een bezoek aan de stad ‘op recept gegeven zou moeten worden omdat dat werkt als een antidepressivum’. ‘Daarbij zijn er kilometerslange zandstranden, een pittoreske oude binnenstad en heerlijk eten’. Prosinger gaat nog een stapje verder: ‘Je moet Cadiz om veel prijzen, maar vooral voor zijn licht. Alsof hier meer dan één zon was, alsof de lucht schijnwerpers op deze stad richt, alsof de Atlantische Oceaan eromheen bezig was met niets anders dan die schittering, tienvoudig, honderdvoudig te verdubbelen.’ De journaliste roemt ook de normale gang van zaken in de stad. Dat hier ‘ook zestig jaar na het begin van het massatoerisme naar Spanje, alles hier nog op ontspannen wijze gaat.’
Cádiz, veel meer dan stranden alleen
Op 4 januari publiceert Elle Spanje een artikel met bovengenoemde titel. Amanda Peñuelas’ verhaal richt zich op het binnenland van de provincie waar ‘Kaliefen, bandieten en christenen in de geschiedenis samenkomen’ en ‘die veel meer biedt dan zijn kustplaatsen’. Daarom stelt ze drie routes voor in het binnenland die de lezer niet mag missen. De eerste is de geroemde route van de witte dorpen. Dan gaat ze in op de streek La Janda waar niet alleen de kustplaatsen Barbate en Conil toe behoren, maar ook het witte dorp Vejer de la Frontera en een stukje van het natuurpark Los Alcornocales met uitgestrekte bossen van kurkeiken en dorpen als Benalup-Casas Viejas en Medina Sidonia.
Lees ook enkele van onze publicaties over Cádiz op MeerSpanje.nl:
De hertogen-allure van Medina Sidonia
Viva la Feria aan de Costa de la Luz
Op bezoek bij sherry-producent González Byass en Tío Pepe in Jérez de la Frontera
De koninklijke rijschool in Jerez de la Frontera
Tropisch wandelen in Los Alcornocales
Walvissen en dolfijnen kijken in de Straat van Gibraltar