De Galería Gallega staat vandaag de dag bekend als een architectonisch hoogstandje uit de 18e eeuw. Het werd destijds echter bedacht om het hoofd te kunnen bieden aan de lastige klimatologische omstandigheden in Galicië met veel wind, kou en regen. De Galería Gallega is gebaseerd op een bioklimatisch principe en is al meer dan honderd jaar te zien langs de kust van bijvoorbeeld A Coruña.
Oorsprong in Galicië
Architecten broedden destijds op een systeem om op een natuurlijke manier om te kunnen gaan met de hevige regenval en de altijd aanwezige wind in de autonome regio van Galicië. In essentie is de Galería Gallega een constructie die aan gevel van een huis wordt bevestigd. De constructie is gemaakt van lichtgewicht materialen zoals hout en glas. In principe is het – gezien van buiten – niet meer dan een extra glazen wand die parallel loopt aan de buitenmuren van de voorgevel van het huis.
Natuurlijke verwarming en koeling
Deze extra ruimte aan de gevel bestaat uit lucht en zorgt voor extra isolatie op het gebied van warmte en geluid, voor minder luchtstroming door de harde wind en zorgt ervoor dat er minder vocht in de muren van de huizen trekt. Als de zon schijnt wordt het warmer in de tussenruimte en dit zorgt voor een natuurlijke verwarming van het huis.
De uiterlijke kenmerken en de praktische voordelen van de Galería Gallega hebben ertoe geleid dat dit concept op meerdere plekken in Galicië is toegepast. De Nederlandse architect Rem Koolhaas is een deskundige op dit vlak. Hij publiceerde een boek over de Galería Gallega met daarin onder meer een uitleg van het principe van de dubbele gevel.
Glas eenvoudig te verkrijgen
In de 18e eeuw was glas eenvoudig te verkrijgen. Het werd dan ook op grote schaal gebruikt bij de bouw van boten en dus ook bij de constructie van de Galerías Gallegas. Het vlakglas werd geproduceerd in de Real Fábrica de Cristales in Granja (Segovia).
Natuurlijke temperatuurregelaar wordt architectonisch hoogstandje
De Galerías Gallegas werden zo beroemd dat de toepassing ervan zich al snel door het noordwesten van Spanje verspreidde. De architectonische constructies werden later overgenomen in andere landen in Midden-Europa waar het principe werd toegepast voor het maken van ramen met dubbel glas.
De Franse ingenieur Felix Trombre en architect Jacques Michel hebben voortgeborduurd op de Galería Gallega en kwamen vervolgens met een constructie van een muur met daarvoor een glazen wand. Tussen de muur en de wand zit lucht waardoor als de zon schijnt de warmte wordt opgenomen in de ruimte tussen het glas en de muur en het zorgt voor een natuurlijke opwarming van de woning erachter. Als binnen te warm is, zorgt dezelfde constructie ook voor afkoeling. De Galería Gallega en alle daarvan afgeleide constructies worden beschouwd als grote uitvindingen op het gebied van bioklimatische bouw.