Net als in zijn eerste film ‘Los últimos de Filipinas’ stelt Calvo ook in ‘Adú’ een maatschappelijk thema centraal. Drie verschillende verhaallijnen illustreren het drama van migranten uit Subsahariaans Afrika die de oversteek naar de Spaanse kust wagen. De hoofdrollen zijn weggelegd voor Moustapha Oumarou en Zayiddiya Dissou uit Benin, de Franse Adam Nourou en de Spaanse acteurs Luis Tosar, Anna Castillo en Álvaro Cervantes.
De film bracht meer dan 6 miljoen euro op en is met niet minder dan dertien Goya-nominaties een verrassend succes te noemen. Het komt niet vaak voor dat een film in het sociaal-dramagenre zo’n hoge waardering krijgt van het grote publiek.
Geïnspireerd op migrantenverhalen uit Canarische Eilanden
Tijdens de opnames voor zijn eerste film ‘1868: Los últimos de Filipinas’ maakte Calvo op de Canarische Eilanden persoonlijk kennis met de tragedies van de Afrikaanse migranten. Een film zou volgens hem de situatie van deze migranten beter in beeld brengen dan de berichten van de media. Het personage Adú uit de gelijknamige film is gebaseerd op een jongen die Calvo op de Canarische Eilanden leerde kennen.
Orgaanhandel
Het verhaal van deze jongen komt echter niet overeen met het verhaal van Adú in de film. In werkelijkheid was de jongen met zijn moeder en twee zussen naar de Canarische Eilanden gekomen. Toen leden van de vluchtelingencommissie hoorden dat de jongen zijn vermeende moeder met ‘mevrouw Joela’ aansprak, ontstonden er twijfels. Een DNA-onderzoek wees uit dat de vrouw inderdaad niet zijn echte moeder was. Deze jongen was terecht gekomen in een orgaanhandelnetwerk met de Canarische Eilanden als epicentrum. Hier zouden de organen worden verwijderd en doorverkocht naar overige delen in Europa. Zo verdwijnen de kinderen die in dit netwerk zijn terechtgekomen na hun aankomst in Spanje volledig onopgemerkt van de wereld.
In ‘Adú’ leert de gelijknamige hoofdpersonage (Moustapha Oumarou) uit Kameroen zijn uit Somalië gevluchte reisgenoot Massar (Adam Nourou) kennen. Massar vluchtte voor het misbruik van zijn oom die ook nog een van zijn nieren had verkocht. In de film is te zien hoe de twee reizend door Kameroen, Senegal, Mauritanië, Algerije en Marokko uiteindelijk de kust van Melilla bereiken.
Drie werelden komen bij elkaar in ‘Adú’
“In ‘Adú’ vertel ik het verhaal van Afrikanen die naar Europa willen (Adú en Massar), van Europeanen die Afrika nodig hebben (de Spaanse vader en dochter) en van de mensen die proberen te voorkomen dat deze twee werelden bij elkaar komen (de hekken bij de grensovergang en de Guardia Civil). Vader en dochter illustreren de problemen van mensen uit een welvaartsland binnen de context van een ontwikkelingsland. Dat hebben we zonder hen te veroordelen in kaart willen brengen. De Afrikaanse hoofdrolspelers spreken elkaars taal niet, maar begrijpen elkaar wel; vader en dochter spreken elkaars taal, maar begrijpen elkaar niet. Blijkbaar is er iets gaande in onze samenleving wat de communicatie in de weg staat. Communicatie omhelst iets wat met ‘de wil’ kan worden aangeduid”, vertelt regisseur Salvador Calvo.
Geëngageerde film voor groot publiek
Dat films als ‘Adú’ blijkbaar ook door het grote publiek gewaardeerd worden, is Calvo’s grootste beloning voor zijn werk. De film trok in Spanje ruim een miljoen bezoekers naar de bioscoop, terwijl het een rampzalig jaar was voor de filmindustrie. “Wij hebben laten zien dat je met een goed verhaal wel degelijk geëngageerde films kunt maken voor een breed publiek’ zegt Salvador Calvo.
De film Adú is in Nederland te zien op streamingsplatform Netflix.