De Spaanse volksgezondheid gaat een lastige winter tegemoet. Na jaren van krapte in de gezondheidszorg en vervolgens de pandemie, die de rek er bijna volledig uit heeft gehaald, zeggen zorgprofessionals en vakbonden: ‘Het is genoeg’. Stakingen, demonstraties en gesprekken met vakbonden en politici zorgen voor een onzekere toekomst van het gezondheidsstelsel zoals deze nu is.
ADVERTENTIE
Problemen in de zorg al van jaren terug
Per regio verschilt de manier waarop werknemers en vakbonden omgaan met de situatie, alsook de manier waarop politici en organisaties de situatie willen verbeteren. Zorgprofessionals pleiten voor meer tijd voor hun patiënten wat betekent dat zij minder patiënten op een dag kunnen ontvangen. Ook meer loon en betere werkomstandigheden is iets wat iedere zorgmedewerker in Spanje graag ziet gebeuren. Ondanks dat de regiobesturen met beloftes komen om de zorgmedewerkers tegemoet te komen, zijn de échte oplossingen uitermate teleurstellend, aldus de professionals die door de Spaanse krant El Diario zijn geïnterviewd.
Madrid
Al geruime tijd vinden er in de regio Madrid stakingen plaats in de eerstelijnszorg. Vakbond Amtys is momenteel in afwachting van minister Díaz Ayuso op nieuwe voorstellen om de zorg te verbeteren.
Balearen en Aragón
Op de Balearen werd eind december een overeenstemming bereikt over een loonsverhoging en organisatorische verbeteringen. Ook bereikte zorginstellingen in Aragón onlangs hetzelfde. Zo werd hier bijvoorbeeld een limiet gesteld aan het aantal patiënten per arts per dag; maximaal 35 in de eerstelijnszorg en maximaal 28 in de pediatrie. Ook werd het personeel meer geld beloofd.
Andalusië
Afgelopen vrijdag werd in Andalusië opgeroepen tot een staking binnen de eerstelijnszorg om af te komen van de heersende bureaucratie, onzekere werkomstandigheden en het tekort aan artsen. Huisartsen geven aan dat ze, omdat ze zo overbelast zijn, niet de juiste zorg kunnen verlenen aan hun patiënten. In veel praktijken hebben huisartsen een quota van 1.500 patiënten per huisarts. De sector pleit om dit terug te brengen naar zo’n 1.200.
Volgens onderzoek van de federatie voor de bescherming van het gezondheidszorg in Spanje overschrijden bijna twee op de vier huisartsen de limiet van patiënten die ze onder zich zouden mogen hebben. Op de Balearen is de situatie het meest nijpend; bijna 90 procent van de huisartsen heeft meer dan 1.500 patiënten onder zich en ruim 16 procent overschrijdt de 2.000 patiënten.
Catalonië
Binnen de Catalaanse zorg is opgeroepen tot een staking op 24, 25 en 26 januari. Twee vakbonden eisen loonsverhoging voor hun personeel, dat er meer mensen worden aangenomen en de mogelijkheid van een vrijwillig pensioen vanaf 60 jaar. In de afgelopen maanden zijn er wel meer mensen aangenomen maar vaak is de opleiding die ze hebben genoten ontoereikend waardoor ze alsnog diverse taken niet kunnen of mogen uitvoeren.
Uit een rapport van de OESO, dat nog dateert uit 2020, bleek drie jaar geleden al dat Spanje te weinig verpleegkundigen had in vergelijking met de rest van Europa. In Spanje waren er toen gemiddeld 6,1 verpleegkundigen per 1.000 inwoners. Het gemiddelde van de EU lag toen op 8,3 per 1.000 inwoners.
Extremadura
Ook in Extremadura vinden er op 26 en 27 januari stakingen plaats door artsen. Veel artsen die al op leeftijd zijn, denken eraan om vervroegd met pensioen te gaan. De zorg is ook hier overbelast en artsen moeten teveel patiënten per dag behandelen. Er is een schrijnend tekort aan artsen. In Navarra is hetzelfde aan de hand en gaan artsen vanaf 1 februari ‘voor onbepaalde tijd’ staken.
Een oplossing voor het probleem
Hoewel de aangekondigde maatregelen van vakbonden in de diverse Spaanse regio’s verschillend zijn, is er volgens de vakbonden en zorgprofessionals één gezamenlijke oplossing voor dit probleem dat als uitgangspunt kan worden genomen om de toekomst van de zorg in Spanje weer zeker te stellen: “De sleutel zit ‘m in de verhoudingen: veel artsen en verpleegkundigen hebben teveel patiënten onder hun hoede. Als dit probleem kan worden aangepakt dan komen we een heel eind.”
