In één jaar tijd zijn de Spaanse investeringen in belastingparadijzen verviervoudigd. Zo ontlopen grote multinationals de verantwoordelijkheid waar nu vooral Spaanse huishoudens voor opdraaien. Terwijl in 2007 (voor de crisis) het aandeel van bedrijven in de belastinginning nog 22 procent was, is dit in 2016 al gedaald naar 12 procent. Voor de crisis droegen Spaanse huishoudens voor 74% van het totaal bij aan de Spaanse schatkist, terwijl dat vorig jaar was opgelopen tot 83 procent. Feitelijk gaat volgens Oxfam 1 op elke 4 in het buitenland geïnvesteerde euro’s naar een belastingparadijs. 90 procent van de grote internationale bedrijven is aanwezig in een of meerdere fiscale paradijzen.
De NGO dringt er in het rapport ‘Het geld dat je niet ziet. Fiscale paradijzen en ongelijkheid‘ op aan om een wet in te voeren die een einde maakt aan de belastingontwijking van grote bedrijven en fortuinen in Spanje. Het verschil tussen de geïnde belasting van grote bedrijven en multinationals in Spanje van 2007 en 2016 is ruim 23 miljard euro. Dat is volgens Oxfam genoeg om huishoudens zonder inkomen in Spanje van een basissalaris te voorzien.
De investeringen richting belastingparadijzen is volgens de NGO verviervoudigd de afgelopen vijftien jaar in het algemeen en in Spanje deed het dit slechts in één jaar tijd (2015-2016). De NGO wijst erop dat het geld dat multinationals in Spanje niet aangeven dus ook niet geïnvesteerd kan worden in het onderwijs, in ziekenhuizen of in sociale voorzieningen.
Belastingparadijs
Wat precies een belastingparadijs is, is afhankelijk van de definitie die wordt gehanteerd. Het gaat altijd om staten of landen zonder of met een lage belasting. In 2016 werden onder meer Abu Dhabi, de Bahama’s, de Britse Maagdeneilanden, Dubai, de Kaaimaneilanden, de Marshalleilanden, Monaco, Saint-Barthelemy en Wallis-en-Futuna als belastingparadijs bestempeld.