Voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen zou op 6 mei met een plan komen, maar in Brussel heerste eerder de verwachting dat dit niet voor 20 mei zou gebeuren, zelfs 6 juni werd genoemd. Maar met het oog op het nog steeds oplopende aantal coronadoden en besmettingsgevallen en een verwachte daling van 8% van het Bruto Binnenlands Product in de Eurozone over 2020, hebben de zuidelijke landen samen hun vuist op tafel geslagen: er moet 1,5 miljard euro vrijkomen die door middel van directe betalingen wordt verdeeld in september van dit jaar.
Het Zuid-Europese verzoek aan de EU wordt echter niet warm onthaald door Noord-Europese lidstaten als Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Denemarken en Finland. Zij vinden het bedrag van 1,5 miljard euro te hoog, keren zich fel tegen een schenking, zien meer in een lening en vinden bovendien september te vroeg. Het herstelfonds mag volgens deze landen pas worden aangesproken op het moment dat de zogeheten zachte lening van 240 miljard euro uit het Europees Noodfonds (ESM) voor de landen die het zwaarst getroffen zijn door de coronaepidemie, is uitgeput. Evenals de 100 miljard euro bestemd voor de ERTE-regelingen en nog eens 200 miljard euro die door de Europese Investeringsbank is vrijgemaakt ten gunste van het midden- en kleinbedrijf.
Ondertussen is er nog een onenigheid gaande tussen het Duitse Constitutionele Hof en het hof van de Europese Unie. Duitsland verzette zich tegen de aankoop van staatsobligaties door de Europese Centrale Bank om de Europese economieën te stimuleren en bestempelde dit als ongrondwettelijk. Het Europees Hof was echter van mening dat de ECB niet buiten zijn boekje heeft gehandeld. Het is niet gebruikelijk dat een rechtbank van een EU-lidstaat zich verzet tegen een uitspraak van het Europees hof.