Het betrof een historische feministische staking. Honderdduizenden vrouwen kwamen samen in steden om werkelijke gelijkheid te eisen, tegen het glazen plafond, tegen seksuele intimidatie en voor een betere verdeling in huishoudelijke taken. Vrouwen van alle leeftijden, nationaliteiten, rassen en beroepen gaven gevolg aan de oproep van diverse feministische actiegroepen. Volgens een schatting van de belangrijkste Spaanse vakbonden hebben bijna 6 miljoen vrouwen gehoor gegeven aan de staking.
Internationaal nieuws
De grote opkomst werd ook internationaal nieuws. The New York Times gebruikte ter illustratie van het artikel erover een foto van de massale opkomst van vrouwen in de Spaanse stad Bilbao. De Britse Guardian kopte over de hoge opkomst van meer dan 5 miljoen vrouwen en de NOS had het over een ‘Massale staking op Internationale Vrouwendag’.
De vrouwenstaking werd voorafgegaan door uitvoerige debatten over het onderwerp zowel in de kroeg als in talloze media. Onderwerpen als het glazen plafond, de salariskloof en seksuele ongelijkheid werden uitvoerig besproken. ‘We staan stil om alles te veranderen’ en ‘Als vrouwen stoppen, stopt de wereld’, waarmee werd verwezen dat als vrouwen massaal hun zorg- en werktaken neerleggen de samenleving gelijk stopt met draaien.
In alle Spaanse steden verliepen de protesten vreedzaam en feestelijk. In Valencia zorgde het wel voor chaos in het openbaar vervoer en met name in het treinennetwerk van de korte afstandstreinen en de metro. De stad wordt momenteel overspoeld door toeristen en dagjesmensen vanwege de grote jaarfeesten Fallas die er nu plaatsvinden.
Zowel in Barcelona als in Madrid moesten de locaties van samenkomst worden aangepast vanwege de hoge opkomst. Een uur voor aanvang was de oorspronkelijke plaats al vol. Volgens de autoriteiten kwamen hier 170.000 vrouwen bijeen, maar volgens de organisatie ging het om een half miljoen staaksters. Ook in Barcelona was de opkomst veel hoger dan verwacht. De autoriteiten hielden het op 200.000 vrouwen, waar de organisatoren spraken over 600.000 vrouwen. Ook in het centrum van Málaga nam Plaza de la Marina al snel een paarse kleur aan. In veel steden waren achter ramen schorten bevestigd als symbool voor het huishoudelijk werk dat niet wordt beloond.
De staking werd het meest gevoeld in de vervoerssector. Ook in de landbouw legden veel vrouwen hun werk neer, in de middenstand en in het onderwijs en de zorg. Ook in de journalistiek was de participatie groot. Talloze journalisten berichtten er van tevoren over om op de dag zelf hun werk neer te leggen en zich bij de ‘paarse golf’ te voegen.
Politici
Opvallend was dat geen enkele officiële vertegenwoordiger van de Partido Popular aanwezig was. Wel gaf de Spaanse minister van justitie Rafael Catalá aan ‘volledig akkoord’ te zijn ‘met elk middel dat dient in de strijd voor gelijkheid inclusief een staking’. Van de partij Ciudadanos waren er ook geen officiële vertegenwoordigers aanwezig op een van de manifestaties. Wel liepen er veel afgevaardigden van de partijen PSOE en Podemos mee.