De meerderheid van die artsen kan geen opleidingsplaats vinden om zich te specialiseren en is direct werkloos. In 2018 overkwam dat was 4.006 afgestudeerde artsen. Dat betekent dat 43 procent zich niet heeft kunnen specialiseren. Het afgelopen weekend zijn de toelatingstests voor de specialisaties weer begonnen. De tests worden gelijktijdig afgenomen op 21 locaties verspreid over alle Spaanse autonome regio’s. In totaal zijn er 15.477 gegadigden mee. Hiervan is 63 procent vrouw en 37 procent man.
Bovenstaande gegevens komen uit een onderzoek uitgevoerd door de Staatsadviesraad voor Studenten Geneeskunde (CEEM) en de Nationale Conferentie van Decanen van Spaanse Medische Faculteiten (CNDFME). In het onderzoek worden de economische, sociale, educatieve en arbeidsmarktfactoren die invloed hebben op het nationale gezondheidssysteem (SNS) inzichtelijk gemaakt. De conclusies zijn duidelijk: Er zijn geen nieuwe studenten geneeskunde meer nodig. Bestaande studenten kunnen hun opleiding niet voltooien bij gebrek aan specialisaties. De willekeurige wijze waarop faculteiten geneeskunde worden geopend heeft tot gevolg dat ziekenhuizen en andere zorginstellingen niet meer kunnen voldoen aan de vraag naar specialisatieplaatsen.
De balans moet beter tussen het aantal studenten geneeskunde en het aantal specialisatieplaatsen. Bovendien moeten de specialisaties beter worden afgestemd op de behoeften in de Spaanse gezondheidszorg. Daarbij moet middels voldoende stabiele en redelijk betaalde banen in de zorg voorkomen worden dat talent op dit gebied naar het buitenland uitwijkt. Bij de moeilijk te bezetten opleidingsplekken is daarvoor meer nodig dan economische prikkels, zo blijkt uit het onderzoek.
Serafín Romero, voorzitter van het Medisch College (OMC) sprak naar aanleiding van deze ‘alarmerende’ resultaten zijn ‘bezorgdheid’ uit en ook zijn ‘verontwaardiging’ over dat er geen passende maatregelen worden genomen. ‘Dit heeft schadelijke gevolgen voor de kwaliteit van de artsopleidingen en zal nadelig zijn voor ons tot nu toe kwalitatief goede gezondheidssysteem’. Nog meer faculteiten openen, iets dat onder de bevoegdheid van autonome regio’s valt, noemt hij ‘economische verkwisting’.
Volgens de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) zou de ideale graad van faculteiten geneeskunde in een land 0,5 op elke miljoen inwoners zijn. In Spanje is deze met 0,95 op Zuid-Korea na het hoogst. Van alle 52 Spaanse provincies hebben er slechts 19 geen eigen faculteit geneeskunde. Spanje zou op basis van bovenstaande gegevens jaarlijks ongeveer 4.650 nieuwe geneeskundestudenten nodig hebben. Voor het studiejaar 2018/2019 staan er meer dan 7.000 ingeschreven.