De muizen in het experiment van Cortés werden genetisch gemanipuleerd met twee menselijke genen die de ziekte van Alzheimer veroorzaken. Een aantal van deze muizen kreeg een antistollingsmiddel toegediend waarna gedurende langere tijd geheugentests werden uitgevoerd. Na een aantal maanden bleek dat het geheugen van de muizen met de antistollingsbehandeling onveranderd bleef en dat het geheugen van de muizen zonder antistollingsmiddel was aangetast.
Nieuwe mogelijkheden voor behandeling
Afgelopen week werden de onderzoekresultaten van Cortés’ experiment gepubliceerd in het vakblad van het Amerikaanse College van Cardiologen. Samen met de Spaanse cardioloog Valentín Fuster schreef ze het onderzoeksrapport waarin ze concludeert dat het experiment mogelijkheden biedt voor de behandeling van de ziekte van Alzheimer.
Oorzaak in het vaatsysteem
“Het onderzoek met deze twee specifieke genen is een geheel nieuwe benadering voor een behandeling van de ziekte van Alzheimer”, zegt Fuster. De relatie tussen de ziekte van Alzheimer en het vaatsysteem was eerder al gelegd door de Duitse psychiater Alois Alzheimer die in 1906 de ziekte al definieerde als een vaatziekte. Toch is nooit eerder het vaatsysteem als veroorzakende factor van de ziekte beschouwd. Verondersteld wordt dat het antistollingsmiddel de bloedcirculatie verbetert en microstollingen tegengaat waardoor de hersenen van Alzheimerpatiënten zo optimaal mogelijk worden voorzien van zuurstof en voedingstoffen.
“Neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer, zijn nauw verbonden met aandoeningen van de hersenvaten. Onderzoek naar de relatie tussen het functioneren van de hersenen en het hartvaatstelsel bij neurodegeneratieve aandoeningen is dé uitdaging voor de komende tien jaar”, benadrukt Fuster.
Sceptisch
Toch is er ook kritiek op het optimisme van Cortés en Fuster. Neurowetenschappers zijn sceptisch omdat het positieve resultaat bij muizen niet vanzelfsprekend ook bij mensen zal optreden. Daarbij kunnen verschillende oorzaken aan de ziekte ten grondslag liggen en kan een patiënt de ziekte al 15 of 20 jaar hebben zonder symptomen. Als de symptomen zich dan openbaren is het te laat voor een behandeling.
Cortés ziet echter in de nieuwe benadering mogelijkheden omdat iedere kleine overwinning een stap op weg betekent naar de oplossing voor deze ziekte waarvoor tot dusver geen behandeling bestaat. Wereldwijd lijden 30 miljoen mensen aan de ziekte van Alzheimer. “Als we het ziekteproces alleen al met twee of drie jaar kunnen vertragen hebben we al enorm veel bereikt voor patiënten en hun naasten” zegt Cortés.