De traditionele Spaanse bars, gerund door de eigenaar(s) zelf zonder personeel in loondienst, verdwijnen steeds meer uit het straatbeeld. Rond de eeuwwisseling was nog 60% van alle Spaanse bars zo’n ‘bar de toda la vida’. Nu, twintig jaar later, is dat nog maar 40%. In 2018 waren er nog 71 duizend, dat is een daling van 37% ten opzichte van 1999.
Bareigenaars met pensioen zonder opvolging
In de afgelopen tien jaar is de afname van dit aantal versneld (25% minder traditionele bars) ten opzichte van de tien jaar daarvoor (12% minder traditionele bars). Een van de oorzaken van deze trend is de stijgende leeftijd van de uitbaters zelf die vaak in de jaren ’70 massaal kozen voor het bestieren van een eigen, winstgevende, bar. Deze groep mensen gaat nu met pensioen en hun kinderen hebben inmiddels voor een andere carrière gekozen, al dan niet in de horeca. En als er al gekozen wordt voor de horeca, kiezen de meesten voor een baan bij een bedrijf met een eigen, vernieuwend en specifiek concept.
In Baskenland is de grootste afname van de traditionele bars te zien. Hier is liefst 60% van de bars zonder personeel in loondienst verdwenen sinds 1999. Vanaf 2010 is deze afname 39%. Maar ook in de regio’s Castilië en León (-48,5%), Castilië-La Mancha (-48%), La Rioja (-47,4%), Navarra (-47,2%) en Aragon (-39,2%) is de traditionele bar uit het straatbeeld aan het verdwijnen.
Leegloop van de dorpen
In deze regio’s is de teloorgang van de bars te wijten aan de leeftijd van de bareigenaars en de leegloop van de kleinere dorpen. De clientèle bestaat hier voor het belangrijkste deel uit de oudere inwoners van het dorp die na het eten in de bar nog een kop koffie of een borrel gaan drinken. Voor hen is de bar vooral een onmisbare sociale ontmoetingsplaats. Het komt nog maar zelden voor dat jonge mensen een bar bezoeken om er een hapje te eten. Zij kiezen vaak voor gelegenheden met een modern, gespecialiseerd horecaconcept.