Maar de winnaar bleef onveranderd: Rafael Nadal won zondag voor de 13e keer de finale van het graveltoernooi. Een ongeëvenaarde prestatie, maar aan stoppen denkt hij niet.
Rafa oppermachtig, Djokovic een schim van zichzelf
Rafael Nadal, nummer 2 van de wereld, speelde de finale tegen de Servische Novak Djokovic, die de wereldranglijst aanvoert. Nadal vergrootte zijn winkansen direct aan het begin van de finale; hij won de eerste set overtuigend met 6-0. Djokovic leek slechts een schim van zichzelf te zijn. Ook in de volgende sets (6-2, 7-5) walste Rafael over de Serviër heen. Hij behaalde zijn honderdste zege op Roland Garros, zijn dertiende titel in Parijs en zijn twintigste grandslamoverwinning. Daarmee heeft hij nu evenveel grandslamtitels op zijn naam als zijn rivaal Roger Federer.
Ter overpeinzing
Nadal speelde sinds 2005 dertien finales in Parijs en won ze allemaal. Het is goed mogelijk dat Nadal zondag zijn status als de grootste tennisser aller tijden bezegelde, los van het feit dat er geen einde lijkt te komen aan zijn winstreeks in Parijs. Bovendien heeft hij voor de zevende keer geen enkele set verloren tijdens Roland Garros. Het maakt hem uniek.
Dat levert interessante vragen op: Als Federer nu de beste speler aller tijden is, en Djokovic op dit moment de nummer één is van de ranglijst; welke plaats neemt de speler dan in die hen allebei niet alleen op de baan, maar ook mentaal klappen heeft uitgedeeld? En wordt het geen tijd om dit Franse tennistoernooi naar de Spanjaard Rafael Nadal te vernoemen?
Djokovic; marionet en clown
Het was een finale met serieuze en luchtige momenten, waarin Nadal een marionet maakte van Djokovic en deze zelf de clown uithing. De Serviër speelde nog nooit zo slecht, zelfs niet met opzet. Waar hij Nadal in het verleden met veel bombarie heeft verslagen, had deze hem nu volledig in de tang. Lage reflexen, een eerste service die vaak in het net ging en veel te veel korte ballen werden Djokovic uiteindelijk fataal. Pas na 20 games lukte het hem Nadals service te breken. Het bleek geen zin te hebben.
Op naar de vijftien
Na deze indrukwekkende finale is het niet zozeer de vraag of de nu 34-jarige Nadal op zijn veertigste -of welke leeftijd dan ook- Roland Garros nog kan winnen, maar wat hem zou tegenhouden. Het is aannemelijk dat Nadal de vijftien keer haalt in Parijs. Al zou hij het na deze overwinning ook voor gezien kunnen houden, op advies van zijn oom en ex-trainer Toni Nadal of van coach Carlos Moya, door de coronapandemie of door de afwezigheid van zijn grote bewonderaar emeritus-koning Juan Carlos I in het publiek. Feit is dat Nadal, beste Spaanse sportman ooit, zondag niet alleen voor winst ging, maar zelfs schrik aanjoeg; niemand had in Djokovics schoenen willen staan. En dat kwam niet alleen door de gravelbaan, Nadals favoriete ondergrond.
Federer, Djokovic en Nadal blijven elkaar uitdagen
De grandslamranglijst is de meest betrouwbare maatstaf om vast te stellen wie de kampioenen zijn. Met de zege van zondag heeft Nadal zijn rivaal Roger Federer (39 jaar) geëvenaard; beiden hebben 20 grandslamtitels op hun naam. Daarmee heeft Nadal inmiddels ook de liefhebbers van verfijnd tennis bewezen wat hij waard is. De 31-jarige Djokovic, met 17 grandslamtitels op zijn naam, gaat de komende twee jaar proberen het aantal van 20 te overtreffen. Zijn woorden na de wedstrijd voor Nadal waren: “Je hebt vandaag getoond waarom je de onbetwiste gravelkoning bent, ik heb het tot op mijn bot ervaren”. Ook Federer feliciteerde Nadal via social media met zijn buitengewone prestatie en zei “Ik heb altijd de grootste bewondering gehad voor mijn vriend Rafa, als persoon en als kampioen” Hij hoopt dat er nog vele ontmoetingen gaan volgen.
Oog voor de omstandigheden
Zelf zei Nadal na de zege: “Dit is persoonlijk één van mijn meest bevredigende titels, gezien de omstandigheden. Ik haalde mijn hoogste niveau op de momenten dat het nodig was, iets waar ik erg trots op ben”. Tegelijkertijd relativeerde hij: “De situatie is moeilijk voor heel wat mensen over de hele wereld. Ik ben dan ook niet zo blij als normaal. We konden niet van een vol stadion of een geweldige ambiance genieten. Het is niet omdat ik het toernooi heb gewonnen, dat ik daar nu anders over ga denken. Ik kan alleen maar hopen dat de situatie snel verbetert.”