De focus ligt hierbij op kwaliteit van het onderwijsaanbod. De belangrijkste wijzigingen die in deze wet worden doorgevoerd, richten zich op een kwalitatiever en breder aanbod van academische programma’s en meer aandacht voor wetenschappelijk onderzoek. Dit geldt met name voor particuliere universiteiten in Spanje die nauwelijks aan wetenschappelijk onderzoek doen, maar zich vooral richten op het aantrekken van studenten voor masterprogramma’s die veel winstgevender zijn. Volgens de nieuwe wet moeten universiteiten minstens 5 procent van hun budget aan wetenschappelijk onderzoek en wetenschappelijke publicaties besteden.
De laatste decennia kan gesproken worden van een ‘wildgroei’ aan privé-universiteiten in Spanje. Zo telt Madrid nu twee keer zoveel privé-universiteiten dan openbare. In heel Spanje bestaan 39 particuliere en 50 openbare universiteiten.
In 2019 factureerden privé-universiteiten en business schools in Spanje 5,3 procent meer dan het jaar ervoor, zo blijkt uit een rapport van adviesbureau DBK. Het gemiddelde rendement bedraagt 9,4 procent en in sommige gevallen zelfs 50 procent. Het is een nichemarkt geworden waar zelfs beleggingsfondsen aan meedoen.
De aanpassing en actualisatie van de voorwaarden heeft het behoud van de huidige universiteiten tot doel en dient als leidraad voor de oprichting van nieuwe universiteiten. Over het algemeen heerst in Spanje de gedachte dat privéuniversiteiten meer kwaliteit bieden dan openbare universiteiten, doordat ze postdoctorale studies of masters aanbieden.
Met de nieuwe voorwaarden verplicht de minister privéinstituten ertoe hun geld en middelen voortaan te besteden aan het elementaire universitaire onderwijs (bachelor studies) en zich minder te richten op postdoctorale studies en masters. Zowel bestaande als nieuwe universiteiten krijgen vijf jaar de tijd om aan de gestelde voorwaarden te voldoen. Instellingen die dat niet lukt, verliezen hun accreditatie en kunnen sluiten.
Het aanbod van de universiteit moet ten minste 10 bachelor-studies, 6 masterstudies en 3 officiële doctorale programma’s bevatten in ten minste drie van de vijf grote kennisrichtingen (Kunst- en Menswetenschappen, Exacte Wetenschappen, Gezondheidswetenschappen, Sociale en Juridische Wetenschappen, Ingenieurswetenschappen en Architectuur). Polytechnische universiteiten hoeven door hun samenstelling en aanbod niet aan die voorwaarden te voldoen. Voor hen geld in ieder geval dat ze acht officiële bachelor titels en masters aanbieden zonder dat de kennisrichting gespecificeerd is.