Dit schreef de krant El Confidencial eerder deze week. Gedurende ruim 72 uur trokken tientallen inwoners van de regio Madrid er in hun terreinwagens op uit om waar mogelijk hulp te bieden bij het weer begaanbaar maken van wegen, bij voedseltransport naar geïsoleerd geraakte gebieden, bij het brengen en halen van patiënten en zorgpersoneel naar ziekenhuizen en gezondheidscentra. Zo konden deze ‘helden’ een flinke bijdrage leveren aan het voorkomen dat de complete Madrileense samenleving stil kwam te liggen. Hun hulp was zeer welkom vanaf het moment dat de storm Filomena vorige week vrijdag losbarstte.
Tot woensdag. Toen was de maat vol. ‘Ze hebben blikjes en flessen naar ons gegooid, autoruiten gebroken en dat kunnen we niet toestaan’, was op verschillende sociale media te lezen. ‘De fysieke en materiële schade die we lijden, doet ons ertoe besluiten dat we de integriteit van de vrijwilligers die 72 uur lang hebben geholpen bij alles wat maar mogelijk was, niet kunnen blijven riskeren’, klonk het. Er zouden zeker tien auto’s beschadigd zijn.
De helden legden hun werk neer in de nacht van dinsdag op woensdag op het moment dat het openbaar vervoer weer voor 70 procent functioneerde, taxi’s weer veel delen van de stad konden bereiken, al dan niet met sneeuwkettingen, en de sneeuwschuivers ook een belangrijke bijdrage hadden kunnen leveren aan het weer vrijmaken van de belangrijkste wegen.
In eerste instantie werden taxichauffeurs en bestuurders van andere taxidiensten van de vandalistische acties verdacht. Maar op die beschuldigingen zijn de vrijwilligers teruggekomen nadat bleek dat die niet de verifiëren waren. Wie er echter wel achter de vernielingen hebben gezeten is niet duidelijk en blijf ook onbegrijpelijk wetende dat de eigenaren van 4×4-wagens hun voertuigen alleen in hebben gezet om daar hulp te bieden waar ambulances, taxi’s of sneeuwschuivers niet konden komen of er simpelweg een tekort aan was.
Al jaren organiseren zij zich via de chatgroep SOS 4×4 (ook met een Facebookpagina) waar in specifieke situaties mensen worden opgeroepen te komen helpen. Alleen de laatste week kwamen ze landelijk in het nieuws. ‘We zijn absoluut niet op zoek naar erkenning, maar dit gaat natuurlijk veel te ver’ en ‘het is ongelooflijk hoe nadat we zoveel inspanningen hebben geleverd, weinig hebben geslapen, onze tijd en energie hebben ingezet, er mensen zijn die dit menen te moeten doen’. Een van de vrijwilligers benadrukt ook dat het motief nooit is geweest om anderen hun werk te ontnemen. Ze zijn simpelweg daar gaan helpen waar de normaal beschikbare middelen ontoereikend bleken te zijn.