De moskee bevindt zich in het midden van een groot leeg plein in het centrum van het dorp, waar een paar straten samenkomen. Uit de ligging kan worden afgeleid dat de bouw dateert uit een vroege fase van de geschiedenis van de nederzetting.
Richting Mekke
Het religieuze gebouw, volgens het Andalusische landelijke moskeetype, bestaat uit een gebedsruimte met een rechthoekige vorm van negen meter bij drie meter. Een van de lange muren zou die van de quibla zijn, de naar Mekka – naar het zuidoosten – gerichte gebedsrichting. Deze is herkenbaar aan de aanwezigheid van een nis die bekend staat als de ‘mihrab’. Naast deze mihrab bevindt zich de toegangsdeur.
Metselwerk
Het gebouw is geheel opgetrokken uit metselwerk van mortel, dat opvalt door het gebruik van grote verticale steenblokken (orthostaten) die op de hoeken, in de deurposten en in het midden van de muren tussen het metselwerk zijn geplaatst. Het metselwerkpatroon dat zo wordt gevormd doet denken aan het klassieke ‘opus africanum’, een vorm van hardhout metselwerk die zich kenmerkt door afwisselend gebruik van pilaren van verticale steenblokken en horizontale blokken. Deze manier van bouwen werd in al-Andalus in de vroegste historische fasen al gedocumenteerd.
Hoewel in de directe omgeving van de moskee nog niet kon worden gegraven, blijkt uit het oppervlakteonderzoek dat aan de westelijke muur van het oratorium een kamer was vastgemaakt en dat er een omsloten binnenplaats was. Vermoedelijk waren er, net als bij andere moskeeën, in de nabijheid begraafplaatsen. Dit wordt in een later stadium verder onderzocht.
Ombouwen tot kerk
Het type gebouw dat nu is opgegraven, was betrekkelijk gebruikelijk in al-Andalus, omdat de heersende moslimgemeenschappen een plaats nodig hadden die gewijd was aan het gebed, om hun religie te belijden en te leven naar de voorschriften. Maar juist vanwege de link met het islamitische geloof werden na de christelijke herovering de meeste moskeeën gesloopt. De weinige islamitische gebedshuizen die bewaard zijn gebleven, zijn in een aantal steden ingrijpend veranderd en tot kerk omgebouwd, zoals de Mezquita in Cordoba. Ook de moskeeën op het platteland zijn bijna allemaal verdwenen.