De watermassa bestrijkt ongeveer 15 vierkante kilometer. Deze bevat een mix van organisch materiaal, fytoplanktoncellen en bacteriën, met een vier keer hogere chlorofylconcentratie binnenin dan elders in de lagune aan de Spaanse oostkust in Murcia. De watermassa ligt in de binnenzee tussen Los Alcázares, Los Urrutias en het eiland Perdiguera. Het IEO onderzoekt de samenstelling en mogelijke oorsprong ervan als onderdeel van het BELICH-project, een initiatief ter ondersteuning van de herstelacties voor de Mar Menor.
Afwijking van de norm
Hoewel het gebruikelijk is om fytoplanktonbloei in dit gebied te vinden, hebben de onderzoekers volgens omroep SER opgemerkt dat de huidige kleur, troebelheid en omvang afwijken van de norm. “We zien een hoge primaire productie binnen deze massa, wat suggereert dat de voedingsstoffen die de planktonbloei veroorzaken mogelijk afkomstig zijn uit een diffuse bron,” aldus Juan Manuel Ruiz, IEO-onderzoeker en coördinator van het BELICH-team.
“Onnodig alarm”
Ondanks de verontrustende bevindingen, beschuldigen bronnen uit de regionale regering het ministerie van Ecologische Transitie en Demografische Uitdaging van het zaaien van onnodig alarm. Volgens hen zijn dergelijke variaties al jaren te zien in de Mar Menor en zijn satellietbeelden daar het bewijs van.
BELICH-project
Het BELICH-project brengt een breed scala aan deskundigen op het gebied van biologie, ecologie en mariene oceanografie samen. Hun doel is niet alleen de monitoring van de lagune, maar ook het verzamelen van wetenschappelijke kennis die nodig is voor besluitvorming door de betrokken instanties.
Plaatsing van sensoren
Een belangrijk onderdeel van dit project is de inzet van in-situ en op afstand sensoren om de lagune te monitoren. De verzamelde informatie wordt in realtime verwerkt en beschikbaar gesteld aan eindgebruikers via digitale platforms.
“Het BELICH-project zal ons in staat stellen om belangrijke en complexe aspecten, zoals biogeochemische cycli, de oorsprong en bestemming van stikstof en fosfor, en de factoren die de bloei van plankton veroorzaken, beter te begrijpen,” voegt Ruiz toe.
Deze studie zal de komende tijd belangrijke inzichten opleveren voor de toestand, restauratie en het behoud van de Mar Menor.
Lees ook: Tegenstrijdige berichten over staat van Mar Menor
Mar Menor
De Mar Menor is een zoutwaterlagune in het zuidoosten van Spanje en de grootste zoutwatermeer in Europa en beslaat ongeveer 170 vierkante kilometer. De lagune wordt van de Middellandse Zee gescheiden door een smalle strook land, genaamd La Manga, dat een bekend toeristisch gebied is. De Mar Menor is ondiep, met een gemiddelde diepte van slechts vier meter, wat leidt tot warmer water dan de nabijgelegen Middellandse Zee – het maakt het ideaal voor watersporten zoals zeilen en zwemmen.
Ondanks zijn natuurlijke schoonheid heeft de Mar Menor te kampen gehad met milieuproblemen, waaronder vervuiling door landbouwafvoer en stedelijke ontwikkeling, wat heeft geleid tot problemen zoals algenbloei.