Rato spiegelde, samen met drie van zijn adviseurs, naar schatting 350.000 particuliere beleggers een financieel gezonde toestand van Bankia voor. De beleggers kochten zodoende een jaar voor de nationalisatie voor 1,85 miljard euro aan aandelen. Volgens Rato en de zijnen waren op dat moment alle financiële problemen achter de rug. Later bleek uit een onderzoek dat beleggers bij de beursgang waren misleid.
Bankia werd in 2010 opgericht uit een fusie tussen zeven noodlijdende regionale spaarbanken die zware verliezen hadden geleden in de vastgoedsector. Een jaar na de beursgang vroeg Spanje om financiële steun van de Europese Unie om zijn financiële sector overeind te houden. Van de 41 miljard aan Europees geld ging 22 miljard euro naar Bankia gestoken om te voorkomen dat de bank zou omvallen. Tienduizenden kleinere investeerders die hun spaargeld aan de bank hadden toevertrouwd verloren alles.
Later bleek ook dat tientallen topbestuurders van Bankia, waaronder ook Rodrigo Rato, en van de in Bankia opgenomen spaarbaken, waaronder Caja Madrid, zich jarenlang hadden verrijkt met zwarte credit cards van de bank. Being 2015 werd Rato al opgepakt op verdenking van belastingfraude, witwassen en het illegaal wegsluizen van geld. Voor deze vergrijpen kreeg hij al vier jaar en zes maanden gevangenisstraf opgelegd.
Volgens de aanklagers nu was Rato ‘zich volledig bewust’ van de financieel wankele toestand waarin Bankia zich bevond vlak voor de beursgang. Desondanks gaf hij groen licht. Tegen ex-vicevoorzitter van Bankia José Luis Olivas is vier jaar geëist, tegen ex-adviseur José Manuel Fernández Norniella drie jaar en tegen adviseur Francisco Verdú twee jaar en zeven maanden.
In februari 2016 maakte Bankia bekend gedupeerde particuliere beleggers 2 miljard euro terug te betalen, naar aanleiding van de rechtszaak.