Pedro Sanchez, lijstaanvoerder van de PSOE en demissionair minister-president en Pablo Iglesias (lijstaanvoerder van de linkse partij Unidos Podemos) staan in de onderhandelingen lijnrecht tegenover elkaar. Sanchez wil wel een coalitie vormen met UP, maar ‘low profile’, dat wil zeggen geen rol voor Pablo Iglesias en geen al te grote politieke UP-signatuur voor zijn regering.
Sanchez vindt de verschillen met Iglesias te groot, met name waar het diens lankmoedige houding jegens het separatisme in Catalonië betreft. Pablo Iglesias van zijn kant wil een coalitieregering vormen met vertegenwoordiging op basis van het aantal behaalde stemmen en zonder veto’s vooraf. Een enquete onder de partijleden van UP heeft aangetoond dat 70% van de 140.000 geconsulteerde leden hun partijleider in deze opstelling steunt.
De tijd begint te dringen want op dinsdag 23 juli a.s zal er in het Spaanse parlement gestemd worden over een regering, hetgeen zonder coalitie zal resulteren in een zwakke minderheidsregering die niet in staat zal zijn noodzakelijke hervormingen door te voeren, óf nieuwe verkiezingen. Dat zou de vierde keer in vier jaar tijd zijn dat er nationale verkiezingen in Spanje worden gehouden.
Beide opties komen Spanje niet ten goede. Zo zal de beoordeling van de kredietwaardigheid van Spanje (momenteel A-) mogelijk afnemen. Hoewel de Spaanse economie het aardig doet, met jaarlijkse groeicijfers boven de 2% en afnemende werkloosheid zijn er onderliggende economische kwetsbaarheden, zoals de sterk gestegen staatsschuld, de rigide arbeidsmarkt en de lage arbeidsproductiviteit die aanpak behoeven.