Tot Zoens stamt uit 1986, toen we nog niet met ons goedkoopste sim-only abonnement even een app installeerden om ons verstaanbaar te kunnen maken aan inheemsen waar ook ter wereld. Zoals in Barcelona, waar Remco Campert (‘s-Gravenhage, 28 juli 1929) besloot om maar eens zijn schoenen te laten poetsen door één van de vele mannen die deze dienst op de Ramblas aanboden. De arme auteur werd, doordat hij de taal niet machtig was, twee geheel nieuwe zolen aangesmeerd, zodat hij zich voor de rest van zijn verblijf ‘hol flappend, als een pinguïn met slecht bevestigde voeten’ door de stad bewoog.
Hoe zou mijn Spaans in het Nederlands geklonken hebben?
Dat is nog maar de introductie van het verhaal. Want, geheel in het tijdsbeeld waarin we ons nu begeven, wilde toerist Campert ook naar een winkel om postzegels en een envelop te kopen. Hij probeert dit te doen in het Spaans. In zijn verslag houdt hij zichzelf en iedereen die zich probeert te redden in een vreemde taal, een spiegel voor: de uitspraak laat immers vaak te wensen over. Hoe zou Camperts Spaans in het Nederlands geklonken hebben, luidt dus de vraag. Het antwoord is even hilarisch als herkenbaar.
‘Poeszeggers en een ankerdop. Asserbieft’
Al bij binnenkomst in de winkel gaat het mis. ‘Goedemorgen’ zou geklonken hebben als ‘Goedegommel’. Dan zijn bestelling: ‘Twee pestzagels van zus peezzetas en een vanderlop, astamblief’. Waarop de winkelier achter de toonbank naar een sigarettenmerk op zoek gaat. ‘Nee, nee, geen sigoeretzums. Ik wil hebben poeszeggers en een ankerdop. Asserbieft.’ De schrijver wordt gered door een andere klant, die ook postzegels koopt, zodat Campert daar alleen maar op hoeft te wijzen. Daarna is het een kwestie van afrekenen en is hij blij en opgelucht. ‘Hel god, hel god’, zegt hij. En schrijft dan dat hij met een welgemeend ‘Tot zoens’ de zaak verlaat.
Geïmiteerd, maar nooit geëvenaard
De schrijfstijl over kleine, dagelijkse voorvallen is vaak nagedaan, maar nooit geëvenaard. De verhalen van Remco Campert lezen als sketches van Van Kooten en De Bie in letters – niet geheel toevallig zijn dat vrienden van hem. De KPN pikte Camperts idee overigens voor hun ‘Goeiemoggel’-campagne , maar dat terzijde. Zin gekregen in meer tragikomische verhalen van Remco Campert? Schaf vooral wat van die bundels aan, voor tijdens je volgende verblijf in Spanje.