De zee is kalm wanneer kapitein Felip Solbes begin juni met zijn trawler (vissersboot met sleepnet) in het kanaal tussen Ibiza en Mallorca vaart. Hij is met de Nou Almuixó aan het vissen naar langoustine en vuurgarnalen als de boot plots ‘stil valt’. Het lijkt alsof er iets in het net verstrikt is geraakt. Aan La Gaceta Naútica vertelt hij: ‘we hesen het net op en de lier begon te trillen, ik dacht dat deze zou breken’. Tot zijn verbazing heeft hij zojuist per ongeluk 8 dode reuzentonijnen gevangen.
Het gaat in totaal om bijna 2 ton ‘tonyina’, die in andere omstandigheden op de Japanse markt goud waard is. Maar voor hem vormt het een probleem. Het gewicht verwoest zijn net en wettelijk gezien mag hij deze soort niet aan land brengen.
Tonijnen overboord zodat ze niet meetellen voor quotum
Het is niet voor het eerst dat vissers in het gebied dode blauwvintonijnen vangen. ‘Dit is niet nieuw, het gebeurt elk jaar. Als de tonijnvissers dode tonijn vangen of als ze de netten niet overleven, gooien ze die overboord, zodat ze niet meetellen voor het quotum. Zij willen ze levend om ze naar de viskwekerijen van Cartagena en Tarragona te brengen, waar ze vet worden gemest om ze vervolgens het hele jaar door op de Japanse markt te verkopen’, zegt Felip.
In het Middellandse Zeegebied zijn er 2 grote ´tonyina´-fabrieken die in het bezit zijn van een groot deel van de Spaanse quota. Daardoor ontstaan er volgens Kapitein Solbes rondom de Balearen ware onderzeese kerkhoven met reuzentonijnen. Dit bevestigen ook andere garnalen- en ansjovisvissers: ‘ze verschijnen elk jaar overal’.
Vangstquotum blauwvintonijn
De tonijnen die de tonijnvissers teruggooien vallen buiten het quotum en worden daarom niet meegeteld bij de controles die door het ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening en door de Europese Unie worden verricht. Een tiental jaar geleden belandde de blauwvintonijn na zware overbevissing (in combinatie met illegale vangsten) op de lijst van bedreigde diersoorten. Dankzij destijds strikte opgelegde quota is de populatie weer toegenomen. Van de EU mag er daarom weer veel meer gevangen worden maar moeten landen zich nog steeds aan een bepaald maximum houden.
De ongewenste vangst van de Nou Almuixó
Voor Felip bleek het nog niet zo gemakkelijk om zich van de reuzentonijnen te ontdoen. Waar volgens hem andere vissers de ongewenste vangst stiekem teruggooien, wilde hij het probleem juist aan de kaak stellen. Maar herhaaldelijke oproepen aan de patrouilleboot van de Spaanse Marine, die toezicht houdt op de tonijnvisserij, blijven onbeantwoord. Ook de reddingsdienst kan hem niet verder helpen. Er is immers niemand in gevaar. Uiteindelijk wordt hem door een visserij-inspecteur opgedragen zich ter plekke van de tonijn te ontdoen. Maar dit weigert hij zonder schriftelijk bevel. Hij neemt daarop contact op met de pers om zijn verhaal te doen en vaart met de lading naar Ibiza. Daar weet hij zich uiteindelijk van de vissen te ontdoen. Al met al kostte hem deze situatie een net, 100 kilo bedorven langoustine en een dag werk voor de bemanning. “Ongeveer 4.000 euro,” rekent hij uit.