Else Beekman
Aan de Spaanse krant Nius doet José zijn verhaal. Sinds afgelopen donderdag haalt hij met zijn bestelwagen meubels en andere persoonlijke bezittingen op uit de huizen van mensen die geëvacueerd zijn. “Ik heb al veel verdrietige dingen gezien in mijn leven, maar zoiets als dit nog nooit”, vertelt hij zichtbaar aangedaan.
Vorige week besloot hij de handen uit mouwen te steken. In de meest getroffen gemeenten hing hij briefjes op met zijn telefoonnummer. Al tien gezinnen heeft hij kunnen helpen; letterlijk dag en nacht staat hij voor hen klaar. “De vulkaanuitbarsting is een grote ramp, op zo’n moment moet iedereen zijn steentje bijdragen” vindt José.
Intense ervaring
De eilandbewoners weten allemaal dat zij op een vulkanisch eiland wonen, maar dat het daadwerkelijk tot een uitbarsting zou komen die huizen zou verwoesten, daar hadden de meesten nooit bij stilgestaan. “Het is aangrijpend om te zien hoe netjes verzorgd de huizen zijn van de mensen waar ik kom. Het is niet te beschrijven wat er gebeurt als je dan te horen krijgt dat er met haast geëvacueerd moet worden. Foto’s van hun huis zijn dan nog de enige herinnering voor deze mensen. Het is een onvergetelijke en heel intense ervaring”.
José vertelt over zijn zwaarste moment. De lavastroom kwam dichter en dichterbij en gaf een oorverdovend kabaal. Terwijl de aarde beefde en de as naar beneden kwam, was hij zich nog steeds niet bewust van het gevaar dat hij op dat moment liep. Pas later, toen hij er met vrienden over sprak drong het tot hem door dat hij zijn eigen leven op het spel had gezet.
“De spaarzame eigendommen die we hebben kunnen redden, worden in sporthallen bewaard. Er komt een briefje met de naam van de eigenaar erop. Dat is alles wat deze mensen nog hebben. Ze weten niet wat er van hun huis over zal blijven of hoe hun leven er verder uit zal zien. Sommige mensen kunnen bij familie of vrienden terecht”, zo vervolgt José zijn verhaal.
‘Kom niet alleen om foto’s te maken’
Wegens een gekneusde rib moet hij voorlopig rust houden. Maar José slaapt slecht, en kan niet wachten om de handen weer uit de mouwen te steken. Van zijn bestelwagen wordt in de tussentijd dankbaar gebruikgemaakt. Voordat het interview wordt afgesloten, doet José nog een oproep om de mensen op La Palma niet te vergeten. “Kom niet alleen om hier te praten en foto’s te maken, maar help ons. Meer dan ooit moeten we nu voor elkaar klaar staan. De solidariteit onder de eilandbewoners is immens, maar we hebben hulp op grote schaal nodig om de levens van deze gezinnen weer op orde te krijgen”, benadrukt José.
Koop bananen!
Een van de belangrijkste inkomstenbronnen voor inwoners van La Palma is de bananenteelt. Influencers en anonieme betrokkenen hebben op verschillende media opgeroepen zoveel mogelijk bananen te kopen om de getroffenen in ieder geval in financieel opzicht te helpen.
La Palma is goed voor 35 procent van de Spaanse bananenproductie. 10 duizend gezinnen zijn financieel afhankelijk van de bananenteelt. Omdat er momenteel niet veel alternatieven zijn voor het genereren van inkomsten, is het van belang dat er nu zo veel mogelijk bananen uit La Palma worden gekocht.
Vooralsnog is het onduidelijk hoeveel hectare van de bananenplantages precies verloren zijn gegaan. Binnen de zogeheten zone 0 gaat het om 400 hectare (goed voor 20 miljoen kilo bananen per jaar), maar het aangedane gebied breidt zich nog steeds uit. Nu wordt er alles aan gedaan om de huidige oogst veilig te stellen en zo snel mogelijk op de markt te brengen.
Zodra de as op de bananen terecht komt, kunnen deze in principe niet meer worden verkocht. Met man en macht wordt er nu gewerkt om met de grootst mogelijke zorg de as van de bananen te verwijderen zodat deze niet verloren gaan. Het gaat daarom niet alleen om het gebied waar de lava de plantages heeft verwoest, maar om de bananenplantages op het hele eiland.