Met name op de stranden van Marbella en Málaga zijn er in de afgelopen tien jaar steeds meer moderne strandtenten bijgekomen. Veel van deze bouwwerken zijn van beton, wat de mogelijkheid biedt een ondergronds magazijn of kantoor te maken. Zo worden vierkante meters gecreëerd die niet hoeven worden meegeteld bij de aanvraag van de bouwvergunning.
Het stuk grond waarop deze strandtenten gebouwd zijn, het zogeheten Dominio Público Marítimo Terrestre (DPTM) is officieel beschermd gebied vanwege zijn natuurlijke waarde. De lokale autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het DPTM waarschuwen al jaren voor de gevolgen van het bebouwen van deze strandstrook. Het veroorzaakt schade en erosie van de zandstranden. Ondanks deze waarschuwingen blijft de Andalusische regering nieuwe bouwvergunningen voor dit gebied uitgeven.
Onbeschermd natuurlijk gebied
Uit een onderzoek uit 2019 blijkt dat maar 26 procent van de Andalusische kust daadwerkelijk beschermd wordt. Dat percentage daalt drastisch naar 2 procent als alleen gekeken wordt naar de kust van Málaga. Daar zijn voor 400 chiringuitos vergunningen uitgegeven, dat is de helft van het totale aantal vergunningen in heel Andalusië.
Milieuorganisaties Ecologistas Malaka en Ecologistas en Acción zijn samen een campagne gestart tegen de chiringuitos die de kuststrook ‘verstedelijken’ met hun onroerende infrastructuren en grote terrassen. Zij stellen de huidige Kustwet ter sprake die te vaak gewijzigd wordt en daarom te onduidelijk blijft. Hierdoor worden bouwvergunningen ongelimiteerd door het regiobestuur vertrekt.
Stimulering toerisme
Sinds 2011 is regioregering van Andalusië verantwoordelijkheid voor de inrichting van en handhaving aan de Andalusische kust. Daaronder valt ook de verantwoordelijkheid voor het al dan niet verstrekken van nieuwe bouwvergunningen direct aan het strand. De regioregering heeft de bouw hier altijd gestimuleerd met het oog op het toerisme, de voornaamste economische sector van de regio.
Nu het ondergrondse bouwen in de afgelopen tien in opkomst is gekomen, blijft dat dus niet meer zonder gevolgen voor de natuurlijke omgeving. Milieuorganisaties menen dat de autoriteiten hiervoor hun ogen sluiten, ondanks dat het om wettelijk beschermd gebied gaat. Procedures kunnen soms jarenlang in beslag nemen, maar uiteindelijk wordt de vergunning vrijwel altijd alsnog verstrekt.
Beton vorm barrière voor getijstroom
Volgens de lokale autoriteiten die zorgdragen voor het DPTM neemt de erosie van het zandstrand steeds verder toe en het natuurlijke herstel steeds verder af, als gevolg van de ondergrondse bouw. Het beton vormt een barrière voor het getij van de zee waardoor de golfslag op het strand sterker wordt, en er steeds meer zand verloren gaat. Daardoor worden ook de erosieve gevolgen van noodweer steeds groter.
Dat is niet alleen schadelijk voor de natuur, maar op de langere termijn ook voor het toerisme en dus voor de economie van het de regio. Ecologistas Malaka en Ecologistas en Acción pleiten er dan ook voor dat de bouwvergunningen niet langer door het regiobestuur, maar door de lokale autoriteiten voor het DPTM worden uitgegeven die meer oog hebben voor het behoud van de natuurlijke omgeving.