Enerzijds nam het aantal buitenlandse studenten dat de fiets gebruikt, met name Noord-Europese studenten, toe en anderzijds wint de fiets ook onder de Spanjaarden aan populariteit als vervoermiddel.
En omdat fietsers voorheen eigenlijk niet aan regels gebonden waren in de stad, werd het tijd voor het stadsbestuur om regels in de voeren. De regelgeving die enkele jaren geleden in Barcelona werd ingevoerd, vormt daarbij een leidraad.
Fietsers mogen gebruik maken van voetgangersgebieden mits deze minstens over een vrije strook van drie meter breedte beschikken. In de avonduren zijn ze verplicht om verlichting of reflectoren te gebruiken, zodat andere weggebruikers de fietsers kunnen waarnemen.
Het aantal plekken waar fietsen kunnen worden achtergelaten in de stad, moet de komende tijd verder uitbreiden. Vooralsnog ‘mogen gebruikers hun fietsen vastzetten aan elementen van het stedelijk landschap, zoals lantaarnpalen, mits er geen vrije plekken zijn in de fietsenstallingen en deze elementen niet beschadigd raken.’