De Spaanse Vereniging voor Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie en Hoofd-Halsgeneeskunde (SECOMCyC) waarschuwt voor de situatie van verstikking die particuliere artsen treft.
Dit komt omdat zorgverzekeraars al 30 jaar dezelfde vergoeding uitkeren. De verantwoordelijkheid die de medici op zich nemen staat niet in verhouding tot hun vergoeding, stelt SECOMCyC.
Particuliere artsen kunnen niet zelf onderhandelen over vergoeding
Dr. María Teresa Martínez Iturriaga, specialist in mond- en kaakchirurgie en afdelingshoofd in het San Rafael ziekenhuis in Madrid, benadrukt dat particuliere artsen niet kunnen onderhandelen over hun eigen vergoedingen.
‘We zijn gebonden aan de tarieven van de verzekeringsmaatschappijen, omdat zij 90% van de markt voor privégeneeskunde in handen hebben’. Dit feit werd aan de kaak gesteld door het Europese Hof voor Mededinging. ‘Het Hof stelde ons in het gelijk en zei dat artsen in Spanje zich konden verenigen om over onze tarieven te onderhandelen.
Collectief onderhandelen
De Nationale Commissie voor Markten en Mededinging (CNMC) meldde dat de medici in de particuliere sector collectief kunnen onderhandelen met verzekeringsmaatschappijen en ziekenhuizen over hun salarisvoorwaarden.
Helaas weigeren deze ‘op dit moment om collectief te onderhandelen met zelfstandige artsen’ aldus Martínez Iturriaga. ‘Bijzonder, omdat de omzet van zowel verzekeringsmaatschappijen als particuliere ziekenhuisgroepen elk jaar exponentieel groeit’.
De medische vergoedingen zijn dus nog niet verhoogd. Wel zijn de dienstenportefeuilles uitgebreid. ‘De verantwoordelijkheid die we op ons nemen staat niet in verhouding tot wat we betaald krijgen. De enige manier waarop we kunnen overleven is door het volume’, concludeert Martínez Iturriaga.
Kort consult bij particuliere artsen
Deze hele situatie zorgt ervoor dat patiënten verbaasd zijn dat een consult zo kort duurt. ‘Het heeft alles te maken met de vergoeding van acht euro voor het consult. En als we ze de week erna zien omdat ze een probleem hebben en we ze regelmatig moeten controleren, betaalt de verzekering ons niet voor het nieuwe consult. Mijn medische ethiek me zegt dat ik ze de week erna wel moet controleren, maar ik ga er geen geld voor vragen,’ zegt Dr. Martínez Iturriaga.
Rechten gezamenlijk opeisen
Om op te komen voor hun rechten hebben artsen uit verschillende medische specialismen zich verenigd in het Unipromel-platform dat verantwoordelijk is voor het opeisen van hun rechten. ‘Op dit moment willen de verzekeraars nog steeds niet toegeven. We hebben de steun van het Madrileense College van Artsen. Dit heeft een comité voor vrije praktijken opgericht om tegen dit probleem te vechten. Wat we willen is de boodschap verspreiden,’ stelt Dr. Martínez Iturriaga.
Het platform werd drie jaar geleden in Sevilla opgericht. Inmiddels werkt het op zowel nationaal als op Europees niveau. De eerste actie van Unipromel was contact zoeken met het Europese Mededingingshof en de CNMC. De laatste heeft al een aanbeveling heeft gedaan. Hierdoor kunnen particuliere artsen collectief over hun vergoedingen onderhandelen en gezamenlijk nieuwe tarieven eisen.
Manifest
Daarnaast ondertekenden 14 wetenschappelijke genootschappen de zogenaamde ‘Manifiesto Dignifica’ (waaronder de SECOMCyC), een manifest dat afkomstig is van de Spaanse Vereniging voor Neurochirurgie. Hierin staat dat artsen door de omstandigheden niet de kwaliteit van medische zorg kunnen bieden die patiënten nodig hebben. Een situatie die haaks staat op de medische ethiek.
Opleiding van 13 jaar moet beloond worden
Dr. María Teresa Martínez Iturriaga wijst erop eraan dat niet iedereen in staat is om de 13 jaar opleiding te voltooien vanaf het moment dat hij zijn medische studie begint tot het moment dat hij de arbeidsmarkt betreedt. Dat vraagt om veel toewijding, veel diensten draaien, vaak je slaap opgeven, veel moed hebben om voor een patiënt te staan in een operatiekamer met een scalpel in je hand…Daar moet een beloning tegenover staan’.
Als er niets verandert, zullen er geen gekwalificeerde professionals overblijven in Spanje vertrekken artsen en zorgmedewerkers naar het buitenland.