Hoogleraren, rectoren en leiders van onderzoeksinstituten zijn, ondanks een toenemende gelijkheid, nog bijna altijd mannen. Volgens het onderzoeksrapport ‘Científicas en cifras 2015’ telt Spanje maar één universiteit met een vrouwelijke rector (de universiteit van Granada) en is bijna 80% van de hoogleraren man. Geen enkel Spaans onderzoeksinstituut staat onder leiding van een vrouw. In de particuliere academische sector is het verschil kleiner: 15 van de 21 instellingen die meededen aan het onderzoek staan onder leiding van een vrouw.
Net zoveel meisjes als jongens op universiteit
Ondanks de sekseongelijkheid op academische topposities, neemt het aantal vrouwen toe dat na een academische opleiding kiest voor een wetenschappelijke onderzoekscarrière. Als sinds enige jaren zijn er net zoveel, soms zelfs meer, vrouwelijke als mannelijke studenten. Dertig jaar geleden begonnen ook vrouwen aan een universitaire studie, maar de hoogste posities worden na drie decennia nog steeds door mannen bezet. Het gelijkheidsproces gaat dus veel langzamer dan eigenlijk zou moeten. Het gelijke aantal mannen en vrouwen dat een universitaire studie begint, geldt voor vrijwel elke studierichting. Alleen bij de studies Techniek en Architectuur zijn de mannen oververtegenwoordigd, hoewel ook hier het percentage vrouwen nog steeds 37% is.
Stagnatie groei
Het percentage vrouwelijke wetenschappelijke onderzoekers is sinds 2009 stabiel: 39%. Dat is zelfs nog boven het Europese gemiddelde van 33%. Dat de groeit desondanks stagneert is mede te wijten aan de economische crisis. Doordat er minder vacatures beschikbaar waren, hebben ook minder vrouwen de mogelijkheid gekregen om carrière te maken. En de vacatures die er wel waren, werden toch voornamelijk ingevuld door mannen. Pas op het moment dat er meer functies beschikbaar komen, worden deze niet alleen door mannen maar ook door vrouwen ingevuld.
Positief voor de toekomst
De Spaanse vrouwen zijn hard aan het werk deze ongelijkheid kleiner te maken; meer dan de helft (52%) van de sollicitaties voor wetenschappelijk onderzoeker wordt gedaan door een vrouw. De ongelijkheid blijft weliswaar lang in stand, maar de basis wordt gelegd voor een gelijke man-vrouwverdeling van academische functies in de toekomst.